Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανένας λόγος να αναφερθώ στην ιστορία της Bioware, και την συμβολή της στο χώρο, καθώς οι τίτλοι μιλούν από μόνοι τους. Απλά υπενθυμίζω, λοιπόν, για παν ενδεχόμενον αγνοίας: Baldur's Gate 1 & 2, Star Wars:Knights of the Old Republic, Neverwinter Nights 1 & 2 και Mass Effect, με το δεύτερο μέρος του να έχει μόλις κυκλοφορήσει και την “επίλεκτη” Beta του Old Republic να τρέχει ήδη, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές. Άρα όλοι οι fans των παραπάνω, θα βρείτε στοιχεία που θα σας αρέσουν στο Dragon Age, στοιχεία που έχετε συναντήσει και σε παλαιότερους τίτλους της ίδιας εταιρίας. Επομένως απλά, αντικειμενικά και συγκρατημένα τσακιστείτε να το πάρετε τώρα, ασυζητητί, και διακόψτε το συμβόλαιό σας με την εταιρία κινητής τηλεφωνίας, δεν πρόκειται να την χρειαστείτε για λίγο καιρό. Όσοι δεν έχετε πειστεί ακόμα, keep reading και τα λέμε σε κανένα δεκάλεπτο.
Για το story θα πω ελάχιστα, καθώς α) είναι λάθος κατά την γνώμη μου να λες το main-plot σε rpg, παραπάνω από τα όσα μπορεί να δει κάποιος στο intro και β)στο Dragon Age κάθε αρχή είναι διαφορετική εξαιτίας του Origin που θα επιλέξετε. Εν ολίγοις βρισκόμαστε στο Ferelden, ένα μεσαιωνικό setting, σε μια περίοδο μεγάλης αναταραχής, καθώς πέρα από τους εμφυλίους πολέμους μεταξύ των βασιλείων, εμφανίζεται και ένα αρχαίο κακό που απειλεί να αφανίσει την ανθρωπότητα αν δεν σταθεί ενωμένη απέναντί του, ένας Archdemon ακολουθούμενος από μια λεγεώνα minions, τους darkspawn. Εσείς παίρνετε τον ρόλο ενός Grey Warden, κάτι σαν επίλεκτος μαχητής τύπου Jedi ή Spectre (για όσους έχουν ασχοληθεί με το Mass Effect), και στόχος σας είναι να ενώσετε τα βασίλεια και τις φυλές και να αντιμετωπίσετε το κακό που απειλεί τη γη του Ferelden. Η ιστορία είναι επική και όλα τα quests δένουν μεταξύ τους, χωρίς να σας φαίνεται σε καμία περίπτωση ότι κάνετε κάτι τελείως άσχετο με την αποστολή σας. Τα cinematics είναι ατμοσφαιρικά και περιεκτικά σε πληροφορίες και σε βάζουν απόλυτα στο mood της ιστορίας προωθώντας την διαρκώς.
Τα attributes είναι τα εξής έξι: Strength (δύναμη melee επίθεσης και damage), Dexterity (defence και ranged επίθεση), Willpower (mana ή stamina points), Magic (ικανότητα μαγείας και απόδοση potions), Cunning (persuasion και skill availability) και Constitution (αντοχή στο ξύλο και ποσότητα ''damage taken''). Τα skills είναι μόνο οχτώ: Coercion (Persuation), Stealing, Trap-making, Survival, Herbalism, Poison-Making, Combat Training και Combat Tactics, και θα ξινίσουν τους D&Dάδες, αλλά η αλήθεια είναι πως είναι αυτά που είναι απολύτως απαραίτητα σε ένα CRPG (σε αντίθεση με ένα Pen&Paper), με ορισμένα να συμπυκνώνονται σε μια μόνο κατηγορία.
Σημαντικό είναι πως για να χρησιμοποιήσει ένας χαρακτήρας poisons, πρέπει να έχει το σχετικό skill που του επιτρέπει να τα φτιάχνει κιόλας. Δεύτερο σημαντικό είναι πως όλοι οι χαρακτήρες μπορούν να φτιάξουν παγίδες, εφόσον αποκτήσουν rank στο σχετικό skill, αλλά μόνο οι rogues μπορούν να τις απενεργοποιήσουν. Τρίτο σημείο προσοχής το Combat Tactics έχει να κάνει με τις ενέργειες των μελών του party σας, κατά την διάρκεια της μάχης, αν και εφόσον δεν τους δώσετε κάποια εντολή, κάτι που δεν συνιστώ, θα εξηγήσω σε λίγο γιατί. Τέλος αναφέρω την πολύ καλή κατανομή σε weapon specialization, καθώς μπορείτε να συγκλίνετε τον χαρακτήρα σας σε οποιοδήποτε τρόπο μάχης επιθυμείτε, κερδίζοντας και τα ανάλογα skills που σας δίνουν πλεονέκτημα. Έτσι μπορείτε να επικεντρωθείτε απόλυτα στην μάχη με ένα όπλο και ασπίδα, ή σε two-handed μάχη, ή να δημιουργήσετε έναν πολύ καλό συνδυασμό archer με double-weilder swordsman. Δικός σας ο ήρωας, δική σας επιλογή.
Μόλις δημιουργήσουμε τον επιθυμητό χαρακτήρα, περνάμε στο κυρίως gameplay, όπου παρακολουθούμε το σχετικό Origin που διαλέξαμε. Αναφέρω συχνά το Origin, καθώς η Bioware έχει στηριχθεί αρκετά εκεί, και αν και αποτελεί ουσιαστικά το εναρκτήριο λάκτισμα της περιπέτειας, είναι στην ουσία το main quest σας. Έχουμε λοιπόν μια ιστορία μεγάλης έκτασης, με main και secondary quests, με ορισμένα να συνδέονται μεταξύ τους και να “αναγκάζουν” με την καλή έννοια τον παίχτη να ταξιδεύει στον κόσμο του Ferelden, και να ανακαλύπτει περισσότερες προκλήσεις.
Πέρα από τα κομμάτια όπου η δράση εξελίσσεται μέσω διαλόγου, υπάρχουν φυσικά αγοραπωλησίες, μάζεμα αντικειμένων και πάμπολλες συναντήσεις με σημαντικούς NPC's. Θέλω να τονίσω δυο βασικές καινοτομίες του Dragon Age, στον τομέα αυτό. Αρχικά το party μπορεί να κάνει rest σε ένα ουδέτερο camp, ανά πάσα στιγμή επιλέγοντάς το από τον χάρτη, εκτός κι αν βρίσκεστε στην μέση κάποιου quest σε κλειστό χώρο, δυστυχώς, όπου πρέπει απλά να βγείτε έξω από αυτόν. Άλλος τρόπος rest δεν υπάρχει, έχουμε όμως health-regen όσο δεν βρισκόμαστε σε μάχη. Στο camp, μπορείτε να αγοράσετε ή να πουλήσετε πράγματα, να δώσετε δώρα στους συντρόφους σας (όπου τους “εξευμενίζετε” κατά κάποιον τρόπο) να μιλήσετε μαζί τους για τις διαφορετικές ιστορίες τους, καθώς καθένας τους είναι ξεχωριστός και φυσικά να επιλέξετε το επερχόμενο party σας. Στην πορεία από εδώ θα εμφανίζονται και ορισμένα DLC's που πιθανώς να κατεβάσετε, σε μορφή NPC-quest giver. Δεύτερο σημαντικό είναι το κοινό party inventory. “Επιτέλους” αναφωνώ με αρετή και τόλμη. Καιρός ήταν να ξεφύγουμε από το βαρετό “ποιος έχει το τσεκουράκι; Που πήγε το potion; Βάλε το armor σε αυτόν που μπορεί να το κουβαλήσει και βάλε στον άλλο τα βέλη που μπορεί να τα ρίξει”. Τέλος σε αυτά κύριοι, επιτέλους κοινοκτημοσύνη.
Τα αντικείμενα που θα βρείτε έρχονται σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων, σχημάτων και στατιστικών που είναι και το πιο σημαντικό. Δώστε μεγάλη προσοχή σε αυτά καθώς υπάρχουν πολλών ειδών damages και αρκετοί εχθροί είναι immune σε κάποιες. Επίσης δώστε σημασία στα injuries που ενδέχεται να πάθουν σε περίπτωση θανάτου τα μέλη του party σας, τα οποία χρειάζονται ειδικά potions για να θεραπευτούν, οπότε η τακτική του “δεν πειράζει που έπαισε ο καημένος ο σύντροφος, μόλις τους νικήσω με τον υπερήρωά μου θα αναστηθεί” εδώ δεν πιάνει. Προσοχή λοιπόν στους λοιπούς PC's σας πέρα από τον κεντρικό, θέλουν φροντίδα και προδέρμ κατά το level-up όση και ο main. Η εμφάνιση των ηρώων σας είναι αρκετά epic, με μόνη παρασπονδία το toggle της εμφάνισης ή μη του κράνους του χαρακτήρα σας, καθώς αν θέλετε να φοράτε το κράνος για τα στατιστικά του, αλλά να μην φαίνεται (όπως στο NVN 2) δεν μπορείτε να το κάνετε. Πρέπει ή να βγάλετε το κράνος ή να βλέπετε τον χαρακτήρα σας μόνιμα με μάσκα και κέρατα, πέραν των διαλόγων που ευτυχώς εξαφανίζεται. Λεπτομέρειες θα μου πείτε, που κάνουν την ατμοσφαιρική διαφορά όμως, θα απαντήσω.
Η 
ουσία για πολλούς είναι όπως και να το κάνουμε οι μάχες. Πολύ σημαντικό κομμάτι του τίτλου και πολύ όμορφα δοσμένο, στα πρότυπα του πολυαγαπημένου μου SW:KotoR. Όταν ξεκινάει λοιπόν η μάχη, πατώντας το spacebar, η δράση “παγώνει” και σας δίνεται η δυνατότητα να ενεργήσετε στρατηγικά. Μπορείτε να διαλέξετε σε ποιόν θα επιτεθείτε, ποιόν θα γιατρέψετε, ποια ιδιότητα του χαρακτήρα σας θα χρησιμοποιήσετε και όλα αυτά για οποιονδήποτε από τους τέσσερις ήρωες που απαρτίζουν το party σας. Η προοπτική είναι τρίτου προσώπου κοντινή ή μακρινή, και με ένα μικρό roll-out της κάμερας μέσω του ποντικιού σας, θα μπορείτε να δείτε τα πάντα “αφ' υψηλού” αλά Baldur's Gate. Πολύ καλή και χρήσιμη προσθήκη για τους hardcorάδες. Όταν ξαναπατήσετε το spacebar ξεκινάνε να λαμβάνουν χώρα οι εντολές που δώσατε, αλλά σύντομα θα χρειαστεί να πράξετε το ίδιο ξανά ανάλογα με την δυσκολία του αντιπάλου σας. Φυσικά σας δίνεται η δυνατότητα να “τρέξετε” κάθε μάχη real-time, χωρίς καμία παύση, και στηριζόμενοι στα Tactics, που μπορείτε να ρυθμίσετε εκ των προτέρων, αλλά είναι κάτι που δεν συνιστώ τουλάχιστον για τα bosses ή μεγάλες ομέδες αντιπάλων, καθώς ο κάθε σύμμαχός σας θα κάνει μη άμεσα ελεγχόμενες ενέργειες που θα αποβούν μοιραίες στην συνέχεια. Εκεί χρειάζεται pause ανά δυο δευτερόλεπτα, αν θέλετε να επιβιώσετε και συνεχείς ανανεώσιμες εντολές. Αυτή άλλωστε είναι και η μαγεία του συγκεκριμένου τρόπου μάχης.
Περνώντας στο εικαστικό κομμάτι, τα γραφικά του Dragon Age βρίσκονται σε καλό επίπεδο και διακρίνονται από πολύ υψηλή λεπτομέρεια στα textures. Πανοπλίες, καπνοί, γρασίδι και έδαφος ανεβάζουν την ατμόσφαιρα του τίτλου, με το splatter-αίμα να δίνει ρεσιτάλ μετά το πέρας κάθε μάχης, καθώς όλο το party είναι λουσμένο με το αίμα των εχθρών σας. Μου άρεσαν ιδιαίτερα τα τοπία και οι φωτισμοί ορισμένων εξωτερικών χώρων, αλλά και των αμυδρά φωτισμένων εσωτερικών, καθώς και η ποικιλία των τελευταίων τόσο σε αντικείμενα όσο και σε αρχιτεκτονική. Το animation των χαρακτήρων είναι απίστευτα ομαλό. Για του λόγου το αληθές προσπαθήστε να πάρετε screenshot σε μάχη πατώντας διαδοχικά τα spacebar-print screen, και θα καταλάβετε. Υπάρχουν pathfinding bugs σε ορισμένα dungeons ή κλειστούς χώρους γενικότερα, χωρίς όμως να χαλάνε την ροή του παιχνιδιού. Γενικά δεν είναι τα γραφικά που θα πάθετε πλάκα, αλλά είναι ιδιαίτερα ατμοσφαιρικά, λεπτομερή και optimized, όπως μόνο η Bioware ξέρει να τα παρουσιάζει, αν και νομίζω ότι το Mass Effect ήταν αρκετά ποιοτικότερο στον τομέα αυτό και γι' αυτό περίμενα κάτι παραπάνω.
Ο ήχος δεν διακρίνεται τόσο για την μουσική του, που είναι αρκετά καλή, αλλά δεν συγκρίνεται σε τίποτα με τις ομιλίες και τα ambient sfx. Έχει γίνει καλή δουλειά, και όπως πάντα όλοι οι διάλογοι έχουν voice-over. Μας έχει κακομάθει η Bioware, τόσο που ξενερώνω απίστευτα όταν παίζω RPG που οι διάλογοι εμφανίζονται σε κείμενο και δεν ακούγονται. Μόνο μειονέκτημα, η “μουγγαμάρα” του χαρακτήρα μας που τον καθιστά απρόσωπο και ουδέτερο.
Η αλήθεια είναι ότι σε τόσο μεγάλα και εκτενή παιχνίδια,δυσκολεύομαι να αποφασίσω πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να γράψω το τελικό review. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο και παρατηρώντας τις κινήσεις άλλων reviewers αποφάσισα ότι το minimum είναι οι 80-90 ώρες gameplay με έναν χαρακτήρα, αρχικά, αφού μέσα σε αυτόν τον χρόνο δίνεται η δυνατότητα σε κάποιον παίχτη να καταλάβει όλους τους μηχανισμούς του παιχνιδιού, να συναντήσει όλους τους πολύ χρήσιμος για την ιστορία NPC's, να ολοκληρώσει αρκετά sub-quests (επομένως πολλά main-quests) και να μπει ολοκληρωτικά στο immersion του τίτλου, αν και εφόσον αυτό υπάρχει. Αργότερα ακολουθεί και μια σύντομη περιγραφή των υπόλοιπων classes, μέσα από την εμπειρία των υπόλοιπων PC's του party, πέρα από τον βασικό και, ίσως, από ένα μικρό gameplay λίγων ορών με νέο χαρακτήρα. Έπειτα και ενώ η περιπέτεια βρίσκεται στην εξέλιξή της, εμφανίζονται ως DLC νέα quests που επεκτείνουν το περιεχόμενο, και τα επιμέρους στοιχεία, αλλά και patches που διορθώνουν bugs, κάτι που δεν έγκειται στην παρουσίαση του αρχικού τίτλου που είναι και ο στόχος του παρόντος review.
Το Dragon Age είναι ίσως το καλύτερο rpg του 2009, με πολύ δυνατούς αντιπάλους όπως το Drakensang. Το θέμα είναι πως το gameplay του ξεχωρίζει και το ατέρμονο storyline του σε απορροφά και σε εθίζει σε μεγάλο βαθμό. Δεν είναι αψεγάδιαστο, όπως όλα τα παιχνίδια άλλωστε , και ορισμένα σημεία που πρέπει να επαναληφθούν λόγω δυσκολίας ενδέχεται να κουράσουν. Είναι όμως ατμοσφαιρικό, προσεγμένο και ολοκληρωμένο με μεγάλη δράση και ποικιλία, που αποκλείεται να σας κάνουν να το βαρεθείτε. Μέχρι την άφιξη, λοιπόν, του δεύτερου μέρους του Mass Effect, καλά σφαξίματα...
Βαθμολογία - 9,4
Γραφικά - 9.2
Ήχος - 8,3
Gameplay - 9,5
Σενάριο/
Ατμόσφαιρα - 9,2
No comments:
Post a Comment