Πάνω από τρεις δεκαετίες έχουν περάσει από την εποχή που έβγαινε στις κινηματογραφικές αίθουσες το πρώτο Star Wars. Είκοσι περίπου χρόνια έχουν περάσει από το πρώτο Star Wars game που κυκλοφόρησε ποτέ με τίτλο The Empire Strikes Back (1982) και δυο χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου Force Unleashed. Οι εταιρία του Lucas συνεχίζει να βγάζει από την μύγα ξύγκι και να παρουσιάζει με κάθε μορφή και μέσο ιστορίες που βασίζονται στο σύμπαν των Jedi και των Sith. Από comics και βιβλία, μέχρι video games και lego έχουμε δει που βασίζονται στο εκπληκτικό franchise επιστημονικής φαντασίας. Για έναν fan προφανώς και αυτή η διαδικασία είναι θεμιτή και αναμενόμενη, αλλά ορισμένες φορές το τελικό αποτέλεσμα απογοητεύει, με την ποιότητα να θυσιάζεται στο βωμό των πωλήσεων.
Πέρα από όλα αυτά αν είστε κάτοχοι PC, σίγουρα θα αντιμετωπίζετε με περισσή καχυποψία τον συγκεκριμένο τίτλο, ύστερα από την αρνητική έκπληξη που προφανώς σας προξένησε το πρώτο Star Wars: The Force Unleashed. Μετά από την καλή – με αρκετούτσικα όμως bugs- κυκλοφορία που έκανε στις κονσόλες, έφτασε στα Pcs δαφνοστεφανωνομένο με τον υπότιτλο Ultimate Sith Edition, μόνο για να μαζέψει ένα τσουβάλι αρνητικά σχόλια από fans και κριτικούς για το απαράδεκτο optimization του, τα πάμπολλα bugs και την διαφορά του με την έκδοση για κονσόλες. Ας δούμε αν αυτή τη φορά η Lucasarts αποφάσισε να συμμαζέψει τα πράγματα, μιας και οι εκδόσεις για PC και κονσόλες κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα.
Πέρα από όλα αυτά αν είστε κάτοχοι PC, σίγουρα θα αντιμετωπίζετε με περισσή καχυποψία τον συγκεκριμένο τίτλο, ύστερα από την αρνητική έκπληξη που προφανώς σας προξένησε το πρώτο Star Wars: The Force Unleashed. Μετά από την καλή – με αρκετούτσικα όμως bugs- κυκλοφορία που έκανε στις κονσόλες, έφτασε στα Pcs δαφνοστεφανωνομένο με τον υπότιτλο Ultimate Sith Edition, μόνο για να μαζέψει ένα τσουβάλι αρνητικά σχόλια από fans και κριτικούς για το απαράδεκτο optimization του, τα πάμπολλα bugs και την διαφορά του με την έκδοση για κονσόλες. Ας δούμε αν αυτή τη φορά η Lucasarts αποφάσισε να συμμαζέψει τα πράγματα, μιας και οι εκδόσεις για PC και κονσόλες κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα.
 |
| Δυο δεύτερα μετά ο Starkiller πετσοκόβει τους Clone Troopers ενώ αιωρούνται |
Σε έναν όχι και τόσο μακρινό γαλαξία...
Το δεύτερο Force Unleashed συνεχίζει τρόπον τινά την ιστορία του πρώτου παιχνιδιού. Αναλαμβάνετε και πάλι τον ρόλο του Starkiller, μόνο που αυτή τη φορά μαθαίνετε από τον Lord Vader, ότι είστε ένας κλώνος του που δημιούργησε ο ίδιος. Εσώκλειστοι καθώς είστε στο πλανητικό σύστημα Camino, που δημιουργούνται οι κλώνοι, ξεκινάτε την περιπέτειά σας με μια απόδραση, καθώς δεν συμμερίζεστε απόλυτα τα σχέδια του σκοτεινού άρχοντα των Sith, ο οποίος παίζει ύπουλα με το μυαλό σας. Ξεφεύγετε λοιπόν προς εύρεση της Juno, της αγαπημένης σας από το πρώτο μέρος, αφού η διαδικασία κλωνοποίησης μετέφερε ορισμένες από τις αναμνήσεις του Starkiller που επανέρχονται με τον καιρό.
Η περιπέτεια που θα παρακολουθήσετε είναι αρκετά σύντομη – περίπου 6-8 ώρες στο Normal επίπεδο- και απαρτίζεται από εννιά κεφάλαια-επίπεδα. Το σενάριο δεν καταφέρνει να σας απορροφήσει σε αυτό το χρονικό διάστημα και σαν να μην έφτανε αυτό η ιστορία που αφηγείται είναι κάτω του μετρίου. Για την ακρίβεια αν ανήκετε στους fans των Star Wars και έχετε ξεκοκαλίσει οτιδήποτε κυκλοφορεί βασισμένο στο σύμπαν του και διαθέτει σενάριο, θα βρείτε την ιστορία επιεικώς απαράδεκτη, με φτηνιάρικες αναφορές σε γνωστά πρόσωπα και μέρη, ενώ είναι εμφανέστατη η έλλειψη φαντασίας στην πλοκή και την εξέλιξη των γεγονότων.
Lightsabers και Force Powers
Το Force Unleashed II, όπως και ο προκάτοχός του είναι ένα τυπικό Action game. Για την ακρίβεια παραείναι τυπικό. Η δράση του αποτελείται από κλασσικού τύπου platforming που σπάει από το συνεχές σφυροκόπημα οποιουδήποτε εχθρού συναντάτε. Κοινώς προχωράτε σε επίπεδα δέρνοντας και κόβωντας κόσμο, μέχρι να φτάσετε σε κάποιο boss ή να κάνετε ένα ευχάριστο διάλειμμα με ένα από τα πολλά quick-time events.
Το δεύτερο Force Unleashed συνεχίζει τρόπον τινά την ιστορία του πρώτου παιχνιδιού. Αναλαμβάνετε και πάλι τον ρόλο του Starkiller, μόνο που αυτή τη φορά μαθαίνετε από τον Lord Vader, ότι είστε ένας κλώνος του που δημιούργησε ο ίδιος. Εσώκλειστοι καθώς είστε στο πλανητικό σύστημα Camino, που δημιουργούνται οι κλώνοι, ξεκινάτε την περιπέτειά σας με μια απόδραση, καθώς δεν συμμερίζεστε απόλυτα τα σχέδια του σκοτεινού άρχοντα των Sith, ο οποίος παίζει ύπουλα με το μυαλό σας. Ξεφεύγετε λοιπόν προς εύρεση της Juno, της αγαπημένης σας από το πρώτο μέρος, αφού η διαδικασία κλωνοποίησης μετέφερε ορισμένες από τις αναμνήσεις του Starkiller που επανέρχονται με τον καιρό.
Η περιπέτεια που θα παρακολουθήσετε είναι αρκετά σύντομη – περίπου 6-8 ώρες στο Normal επίπεδο- και απαρτίζεται από εννιά κεφάλαια-επίπεδα. Το σενάριο δεν καταφέρνει να σας απορροφήσει σε αυτό το χρονικό διάστημα και σαν να μην έφτανε αυτό η ιστορία που αφηγείται είναι κάτω του μετρίου. Για την ακρίβεια αν ανήκετε στους fans των Star Wars και έχετε ξεκοκαλίσει οτιδήποτε κυκλοφορεί βασισμένο στο σύμπαν του και διαθέτει σενάριο, θα βρείτε την ιστορία επιεικώς απαράδεκτη, με φτηνιάρικες αναφορές σε γνωστά πρόσωπα και μέρη, ενώ είναι εμφανέστατη η έλλειψη φαντασίας στην πλοκή και την εξέλιξη των γεγονότων.
Lightsabers και Force Powers
Το Force Unleashed II, όπως και ο προκάτοχός του είναι ένα τυπικό Action game. Για την ακρίβεια παραείναι τυπικό. Η δράση του αποτελείται από κλασσικού τύπου platforming που σπάει από το συνεχές σφυροκόπημα οποιουδήποτε εχθρού συναντάτε. Κοινώς προχωράτε σε επίπεδα δέρνοντας και κόβωντας κόσμο, μέχρι να φτάσετε σε κάποιο boss ή να κάνετε ένα ευχάριστο διάλειμμα με ένα από τα πολλά quick-time events.
 |
| Επιτέλους, Star Wars game που οι εχθροί τεμαχίζονται από τα lightsabers |
Αυτά τα τελευταία είναι πραγματικά μοναδικό στοιχείο στο gameplay. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο το να πατάς επανειλημμένα ένα κουμπί μέχρι να λιώσει, θεωρείται από τους προγραμματιστές διασκεδαστικό και ενδιαφέρον στοιχείο, σε τέτοιο σημείο ώστε να το βάζουν στην δράση διαρκώς. Σε άλλες περιπτώσεις έχει παρουσιαστεί με πιο ευφάνταστο τρόπο αυτή η ιδέα, όπως στο Fahrenheit της Quantic Dream (2005). Σε άλλες περιπτώσεις όπως και στην παρούσα, ο τρόπος και η συχνότητα που εμφανίζεται, περισσότερο μειώνει παρά προσδίδει στην συνολική εμπειρία. Σε συνδυασμό με το πρόχειρο σενάριο, τα quick-time events παραπέμπουν σε παιχνίδι που έχει φτιαχτεί για δεκάχρονα πιτσιρίκια. Όπως και το πρόσφατο, επίσης κακοφτιαγμένο Clone Wars, δείχνουν ότι στοχεύουν σε κοινό μικρότερης ηλικίας.
Το θετικό στοιχείο στο χειρισμό είναι ο μεγάλος αριθμός των combos που μπορείτε να κάνετε. Παίζοντας με gamepad πηδάτε με το A, χρησιμοποιείτε τα διπλά lighsabers με το X, κάνετε Force Push (ενεργειακό κύμα που τινάζει μακριά τους αντιπάλους σας) με το B και με το Y χρησιμοποιείτε το Force Lightning για να τηγανίσετε τους εχθρούς σας με την βοήθεια της Δύναμης. Συνδυασμοί αυτών των πλήκτρων, παρατεταμένο πάτημα και επαναληπτικές χρήσεις τους δίνουν σαν αποτέλεσμα μεγαλύτερες και δυνατότερες επιθέσεις, που είτε προξενούν περισσότερη ζημιά, είτε διευρύνουν την εμβέλεια των χτυπημάτων σας.
Τα combos είναι αρκετά και καλό είναι να πειραματιστείτε ενώ παίζετε. Όσο προχωράτε μπορείτε από τη μια να αυξήσετε την δύναμη αυτών που ήδη γνωρίζετε, είτε από την άλλη να αποκτήσετε καινούργια. Καθώς σκοτώνετε εχθρούς και μαζεύετε κρυστάλλινους κύβους, κερδίζετε experience points που χρησιμοποιούνται για να αυξήσετε αυτές τις δυνάμεις. Πέρα από τις κλασσικές δυνάμεις που είχε ο Starkiller στο πρώτο μέρος, έχει προστεθεί και το Mind trick, που σας επιτρέπει να “παίξετε” με το μυαλό των εχθρών σας και να τους στείλετε προς αυτοκτονία ή να τους στρέψετε ενάντια στους συνάδελφους τους.
Στον τομέα του customization μπορείτε να επιλέξετε καινούργιες ενδυμασίες, που ξεκλειδώνονται καθώς περνάτε επίπεδα, αλλά και καινούργια lightsabers, τα οποία μεταβάλλονται στο χρώμα και στα στατιστικά τους, δίνοντας ορισμένα bonus όπως για παράδειγμα μεγαλύτερη ζημιά ή περισσότερο health regeneration την ώρα της μάχης.
Το θετικό στοιχείο στο χειρισμό είναι ο μεγάλος αριθμός των combos που μπορείτε να κάνετε. Παίζοντας με gamepad πηδάτε με το A, χρησιμοποιείτε τα διπλά lighsabers με το X, κάνετε Force Push (ενεργειακό κύμα που τινάζει μακριά τους αντιπάλους σας) με το B και με το Y χρησιμοποιείτε το Force Lightning για να τηγανίσετε τους εχθρούς σας με την βοήθεια της Δύναμης. Συνδυασμοί αυτών των πλήκτρων, παρατεταμένο πάτημα και επαναληπτικές χρήσεις τους δίνουν σαν αποτέλεσμα μεγαλύτερες και δυνατότερες επιθέσεις, που είτε προξενούν περισσότερη ζημιά, είτε διευρύνουν την εμβέλεια των χτυπημάτων σας.
Τα combos είναι αρκετά και καλό είναι να πειραματιστείτε ενώ παίζετε. Όσο προχωράτε μπορείτε από τη μια να αυξήσετε την δύναμη αυτών που ήδη γνωρίζετε, είτε από την άλλη να αποκτήσετε καινούργια. Καθώς σκοτώνετε εχθρούς και μαζεύετε κρυστάλλινους κύβους, κερδίζετε experience points που χρησιμοποιούνται για να αυξήσετε αυτές τις δυνάμεις. Πέρα από τις κλασσικές δυνάμεις που είχε ο Starkiller στο πρώτο μέρος, έχει προστεθεί και το Mind trick, που σας επιτρέπει να “παίξετε” με το μυαλό των εχθρών σας και να τους στείλετε προς αυτοκτονία ή να τους στρέψετε ενάντια στους συνάδελφους τους.
Στον τομέα του customization μπορείτε να επιλέξετε καινούργιες ενδυμασίες, που ξεκλειδώνονται καθώς περνάτε επίπεδα, αλλά και καινούργια lightsabers, τα οποία μεταβάλλονται στο χρώμα και στα στατιστικά τους, δίνοντας ορισμένα bonus όπως για παράδειγμα μεγαλύτερη ζημιά ή περισσότερο health regeneration την ώρα της μάχης.
 |
| Οι ελεύθερες πτώσεις είναι αρκετά πρωτότυπες, αλλά κρατάνε λίγο, όπως τα πάντα σε αυτό το παιχνίδι |
Το μονοπάτι της σκοτεινής πλευράς
Το gameplay του τίτλου διευρύνεται κατά κάποιον τρόπο με το Challenge mode. Όπως είχαμε δει και στο Batman: Arkham Asylum πέρα από το κεντρικό campaign, όσο προχωράτε και ξεκλειδώνετε τα επίπεδα του παιχνιδιού, ανοίγουν και ορισμένα challenges στα οποία έχετε πρόσβαση από τη σχετική επιλογή στο κεντρικό μενού. Σε αυτά καλείστε να φέρετε εις πέρας κάποια σύντομη αποστολή σε ένα προκαθορισμένο χρονικό διάστημα.
Οι αποστολές δεν ξεφεύγουν από τα τετριμμένα, οπότε κυρίως θα ασχοληθείτε με αντιμετώπιση συγκεκριμένου αριθμού αντιπάλων, ολοκλήρωση μιας σειράς κινήσεων κτλ. όλα με βασικό αντίπαλο το χρόνο. Ως επιβράβευση παίρνετε κάποια μετάλλια και μπορείτε να ανεβάσετε τους χρόνους σας online στα leaderboadrs του παιχνιδιού. Αυτή είναι και η μοναδική σχέση του παιχνιδιού με οτιδήποτε ακούει στο όνομα multiplayer και στις αναμετρήσεις σας με άλλους παίχτες, που εδώ γίνονται έμμεσα.
Από την επιλογή Extras του κεντρικού μενού έχετε επίσης πρόσβαση σε περαιτέρω στοιχεία του παιχνιδιού και της δημιουργίας του. Όλα τα cutscenes μπορείτε να τα βρείτε εδώ και να τα απολαύσετε πάλι, ενώ όποια απορία σας έχει δημιουργηθεί σχετικά με τους χαρακτήρες, τις μονάδες του εχθρού ή τα μέρη τα οποία επισκέπτεστε, μπορεί να λυθεί εύκολα από την Databank που σας προσφέρει τις απαραίτητες πληροφορίες. Τέλος όσο προχωράτε στο παιχνίδι, αποκτάτε πρόσβαση σε κομμάτια του Concept Art από την περίοδο δημιουργίας του. Πολύ ατμοσφαιρικές εικόνες που δείχνουν τον ζήλο και την έμπνευση των δημιουργών, στο εικαστικό μέρος τουλάχιστον.
Η δύναμη μάλλον δεν είναι μαζί μας
Τα προβλήματα ξεκινάνε περίπου έπειτα από τα μισά του παιχνιδιού και έχουν να κάνουν κυρίως με την επαναληψιμότητα του gameplay. Ότι μπορεί να σας προσφέρει το Force Unleashed II θα το έχετε δει μέχρι εκείνο το σημείο. Στη συνέχεια απλά συναντάτε τους ίδιους εχθρούς, παρόμοιου τύπου επίπεδα και τα ίδια quick-time events που είδατε στην αρχή. Απλά σας σερβίρονται με αυξανόμενο βαθμό δυσκολίας όσο προχωράτε.
Το gameplay του τίτλου διευρύνεται κατά κάποιον τρόπο με το Challenge mode. Όπως είχαμε δει και στο Batman: Arkham Asylum πέρα από το κεντρικό campaign, όσο προχωράτε και ξεκλειδώνετε τα επίπεδα του παιχνιδιού, ανοίγουν και ορισμένα challenges στα οποία έχετε πρόσβαση από τη σχετική επιλογή στο κεντρικό μενού. Σε αυτά καλείστε να φέρετε εις πέρας κάποια σύντομη αποστολή σε ένα προκαθορισμένο χρονικό διάστημα.
Οι αποστολές δεν ξεφεύγουν από τα τετριμμένα, οπότε κυρίως θα ασχοληθείτε με αντιμετώπιση συγκεκριμένου αριθμού αντιπάλων, ολοκλήρωση μιας σειράς κινήσεων κτλ. όλα με βασικό αντίπαλο το χρόνο. Ως επιβράβευση παίρνετε κάποια μετάλλια και μπορείτε να ανεβάσετε τους χρόνους σας online στα leaderboadrs του παιχνιδιού. Αυτή είναι και η μοναδική σχέση του παιχνιδιού με οτιδήποτε ακούει στο όνομα multiplayer και στις αναμετρήσεις σας με άλλους παίχτες, που εδώ γίνονται έμμεσα.
Από την επιλογή Extras του κεντρικού μενού έχετε επίσης πρόσβαση σε περαιτέρω στοιχεία του παιχνιδιού και της δημιουργίας του. Όλα τα cutscenes μπορείτε να τα βρείτε εδώ και να τα απολαύσετε πάλι, ενώ όποια απορία σας έχει δημιουργηθεί σχετικά με τους χαρακτήρες, τις μονάδες του εχθρού ή τα μέρη τα οποία επισκέπτεστε, μπορεί να λυθεί εύκολα από την Databank που σας προσφέρει τις απαραίτητες πληροφορίες. Τέλος όσο προχωράτε στο παιχνίδι, αποκτάτε πρόσβαση σε κομμάτια του Concept Art από την περίοδο δημιουργίας του. Πολύ ατμοσφαιρικές εικόνες που δείχνουν τον ζήλο και την έμπνευση των δημιουργών, στο εικαστικό μέρος τουλάχιστον.
Η δύναμη μάλλον δεν είναι μαζί μας
Τα προβλήματα ξεκινάνε περίπου έπειτα από τα μισά του παιχνιδιού και έχουν να κάνουν κυρίως με την επαναληψιμότητα του gameplay. Ότι μπορεί να σας προσφέρει το Force Unleashed II θα το έχετε δει μέχρι εκείνο το σημείο. Στη συνέχεια απλά συναντάτε τους ίδιους εχθρούς, παρόμοιου τύπου επίπεδα και τα ίδια quick-time events που είδατε στην αρχή. Απλά σας σερβίρονται με αυξανόμενο βαθμό δυσκολίας όσο προχωράτε.
 |
| Τα Boss fights περιορίζονται σε ένα ατελείωτο button mashing |
Οι άπειροι συνδυασμοί που μπορείτε να πραγματοποιήσετε στις κινήσεις σας απαιτούν ένα μικρό διάστημα εξοικείωσης και πειραματισμού, αλλά η κάμερα δυσκολεύει τα πράγματα και την απόδοσή σας. Οι εχθροί σας επιτίθενται από πολλές μεριές, αλλά εφόσον δεν υπάρχει κάποιο πλήκτρο “κλειδώματος” σε κάποιον αντίπαλο, όπως για παράδειγμα στο Darksiders, η μάχη γίνεται κουραστική και θα σας ταλαιπωρήσει αρκετά στις περιπτώσεις μεγάλου αριθμού αντιπάλων διαφορετικής δυναμικότητας.
Εδώ συγκαταλέγεται και ο επόμενος προβληματισμός που ενδέχεται να σας στοιχειώσει. Η δυσκολία του παιχνιδιού αυξάνει απότομα από τα μισά και πέρα κάτι που δείχνει δυσανάλογο με την συνολική του διάρκεια. Φαίνεται σαν ορισμένους τίτλους που έχουμε δει παλαιότερα, σαν το Alone in the Dark (2008), με τους προγραμματιστές να αυξάνουν αρκετά την δυσκολία με σκοπό να κρατήσουν τους παίχτες απασχολημένους για περισσότερη ώρα, αυξάνοντας τον χρόνο του gameplay. Στην πραγματικότητα αυτό δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι το παιχνίδι είναι μεγάλο, όταν πολύ απλά έχετε αναλωθεί στο ίδιο επίπεδο ξανά και ξανά μέχρι να περάσετε κάποιο δύσκολο σημείο. Προσθέστε ότι υπάρχουν συγκεκριμένα checkpoints στα οποία σώζεται η δράση και αν χάσετε, ξαναπαίζετε από εκείνα τα σημεία και μετά. Ένας αρκετά φτηνός, αλλά και ύπουλος τρόπος διεύρυνσης της συνολικής διάρκειας του gameplay. Μπράβο στη Lucasarts!
Γραφικά
Αναμφίβολα το καλύτερο κομμάτι του SW:TFUII είναι η οπτική πανδαισία που ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια σας. Τα γραφικά είναι “πεντακάθαρα” και λεπτομερή με όλα τα εφέ να αποδίδουν μια πολύ όμορφη ατμόσφαιρα. Οι κινήσεις του Starkiller δείχνουν να ξεπερνάνε σε ποικιλία και στυλ ακόμα και τον Darth Mawl. Τα combos είναι πολλά και διαφορετικά και οι κινήσεις που δίνουν σαν οπτικό αποτέλεσμα περισσότερες και πιο φαντασμαγορικές.
Εδώ συγκαταλέγεται και ο επόμενος προβληματισμός που ενδέχεται να σας στοιχειώσει. Η δυσκολία του παιχνιδιού αυξάνει απότομα από τα μισά και πέρα κάτι που δείχνει δυσανάλογο με την συνολική του διάρκεια. Φαίνεται σαν ορισμένους τίτλους που έχουμε δει παλαιότερα, σαν το Alone in the Dark (2008), με τους προγραμματιστές να αυξάνουν αρκετά την δυσκολία με σκοπό να κρατήσουν τους παίχτες απασχολημένους για περισσότερη ώρα, αυξάνοντας τον χρόνο του gameplay. Στην πραγματικότητα αυτό δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι το παιχνίδι είναι μεγάλο, όταν πολύ απλά έχετε αναλωθεί στο ίδιο επίπεδο ξανά και ξανά μέχρι να περάσετε κάποιο δύσκολο σημείο. Προσθέστε ότι υπάρχουν συγκεκριμένα checkpoints στα οποία σώζεται η δράση και αν χάσετε, ξαναπαίζετε από εκείνα τα σημεία και μετά. Ένας αρκετά φτηνός, αλλά και ύπουλος τρόπος διεύρυνσης της συνολικής διάρκειας του gameplay. Μπράβο στη Lucasarts!
Γραφικά
Αναμφίβολα το καλύτερο κομμάτι του SW:TFUII είναι η οπτική πανδαισία που ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια σας. Τα γραφικά είναι “πεντακάθαρα” και λεπτομερή με όλα τα εφέ να αποδίδουν μια πολύ όμορφη ατμόσφαιρα. Οι κινήσεις του Starkiller δείχνουν να ξεπερνάνε σε ποικιλία και στυλ ακόμα και τον Darth Mawl. Τα combos είναι πολλά και διαφορετικά και οι κινήσεις που δίνουν σαν οπτικό αποτέλεσμα περισσότερες και πιο φαντασμαγορικές.
 |
| Τα cutscenes είναι από τα πιο ποιοτικά στοιχεία του τίτλου |
Οι εκρήξεις και φυσικά τα εφέ ηλεκτρισμού που προκαλεί το Force Lightning γεμίζουν τις οθόνες σας εμπλουτίζοντας την εικαστική πανδαισία που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια σας. Οι χώροι που θα επισκεφθείτε αποδίδουν υπέροχα το κλίμα του σύμπαντος του Star Wars. Από τον βροχερό Camino μέχρι τον Cato Neimodia και το Dagobah, όλα φαίνονται να έχουν δημιουργηθεί με αρκετή λεπτομέρεια, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις η μικρή διάρκεια της δράσης σε κάποιο μέρος κάνει το στοιχείο αυτό να μην προλαβαίνει να αναδειχθεί.
Τα ενδιάμεσα cutscenes είναι εξαιρετικά σε σκηνοθεσία και θα μπορούσαν να παρουσιάζονται σε σεμινάριο για την ποιότητα που έχουν σε απόδοση, κίνηση και φωτισμούς. Το lip-synch δείχνει εξαιρετικό και οι εκφράσεις, όπως και οι κινήσεις των πρωταγωνιστών φαίνονται αβίαστες και ρεαλιστικές μέχρι τέλους. Το μόνο πρόβλημα που παρατηρήθηκε ήταν η έλλειψη της επιλογής v-synch στα options, που δημιουργούσε σπασίματα στην εικόνα σε ορισμένα σημεία που η κάμερα έκανε γρήγορες κινήσεις.
Από εκεί και πέρα καθώς παίζετε θα συναντήσετε ορισμένα κενά. Κατ' αρχήν στις τελικές κινήσεις του ήρωά σας -αυτές με τις οποίες αποτελειώνει τους εχθρούς- υπάρχει μια διαρκής επανάληψη. Απουσιάζει πλήρως η ποικιλία που έχουμε δει σε παιχνίδια αντίστοιχου τύπου, όπως τα Prince of Persia, όπου ο πρίγκιπας αποτελείωνε κάθε φορά τους “κακούληδες” με διαφορετικό τρόπο ακόμα και αν χρησιμοποιούσαμε την ίδια αλληλουχία κινήσεων.
Ήχος
Οι ήχοι των Star Wars games εδώ και αρκετό καιρό “ντύνονται” ηχητικά σε ρυθμούς παρόμοιους με αυτούς των ταινιών. Αποτέλεσμα είναι το επικό soundtrack του John Williams να σας εξιτάρει διαρκώς και να δένει μια ατμόσφαιρα που νιώθετε ότι η ιστορία αποτελεί κομμάτι των ταινιών, όσο και αν το σενάριο σας αποτρέπει από κάθε τέτοια σκέψη.
Τα ενδιάμεσα cutscenes είναι εξαιρετικά σε σκηνοθεσία και θα μπορούσαν να παρουσιάζονται σε σεμινάριο για την ποιότητα που έχουν σε απόδοση, κίνηση και φωτισμούς. Το lip-synch δείχνει εξαιρετικό και οι εκφράσεις, όπως και οι κινήσεις των πρωταγωνιστών φαίνονται αβίαστες και ρεαλιστικές μέχρι τέλους. Το μόνο πρόβλημα που παρατηρήθηκε ήταν η έλλειψη της επιλογής v-synch στα options, που δημιουργούσε σπασίματα στην εικόνα σε ορισμένα σημεία που η κάμερα έκανε γρήγορες κινήσεις.
Από εκεί και πέρα καθώς παίζετε θα συναντήσετε ορισμένα κενά. Κατ' αρχήν στις τελικές κινήσεις του ήρωά σας -αυτές με τις οποίες αποτελειώνει τους εχθρούς- υπάρχει μια διαρκής επανάληψη. Απουσιάζει πλήρως η ποικιλία που έχουμε δει σε παιχνίδια αντίστοιχου τύπου, όπως τα Prince of Persia, όπου ο πρίγκιπας αποτελείωνε κάθε φορά τους “κακούληδες” με διαφορετικό τρόπο ακόμα και αν χρησιμοποιούσαμε την ίδια αλληλουχία κινήσεων.
Ήχος
Οι ήχοι των Star Wars games εδώ και αρκετό καιρό “ντύνονται” ηχητικά σε ρυθμούς παρόμοιους με αυτούς των ταινιών. Αποτέλεσμα είναι το επικό soundtrack του John Williams να σας εξιτάρει διαρκώς και να δένει μια ατμόσφαιρα που νιώθετε ότι η ιστορία αποτελεί κομμάτι των ταινιών, όσο και αν το σενάριο σας αποτρέπει από κάθε τέτοια σκέψη.
 |
| Ουπς! Εεε... Ψάχνω έναν κοντό πράσινο τύπο με ρόμπα και πεταχτά αυτιά, μήπως τον πήρε το τεράστιο μάτι σου; Όχι ε; Να την κάνω εγώ σιγά σιγά! |
Οι φωνές ανταποκρίνονται στα συνηθισμένα πρότυπα, με τους Clone Troopers να ακούγονται μέσα από τα κράνη τους και τις κραυγές τους να εξαπλώνονται καθώς τους κόβετε κομματάκια. Ο ηθοποιός Samuel Witwer, γνωστός από τις ταινίες The Mist και Gamer, δανείζει για δεύτερη φορά φωνή τε και σώματι ενσαρκώνοντας πολύ πετυχημένα τον πρωταγωνιστή Starkiller. Η πολύ καλή ηχητική επένδυση ολοκληρώνεται με τα έντονα ηχητικά εφέ. Τα lightsabers αποτελούν την επικεφαλίδα και ακολουθούν όλοι οι γνώριμοι ήχοι των lasers, διαστημοπλοίων και εκρήξεων, σαν να έχουν ξεπηδήσει από τις τριλογίες του Lucas.
Συνοψίζοντας
Αν τα γραφικά δεν είχαν τόση λεπτομέρεια, θα έλεγε εξαρχής κάποιος ότι το Force Unleashed II είναι μια πρόχειρη αρπαχτή. Αν επίσης κατά την δημιουργία του παιχνιδιού είχε αναλάβει τόσο το εικαστικό κομμάτι όσο και αυτό του προγραμματισμού η ίδια ομάδα ανθρώπων, θα φαινόταν πως ξέμειναν από χρόνο και ενώ είχαν χτίσει ένα πλούσιο γραφικό αποτέλεσμα, δεν πρόλαβαν να κάνουν το ίδιο στην ποιότητα της δράσης. Καμία από αυτές τις θεωρίες δυστυχώς δεν φαίνεται να ισχύει. Αν λοιπόν αυτό που ψάχνετε σε ένα παιχνίδι είναι τα εκπληκτικά γραφικά και τα cutscenes που θα σας κόψουν την ανάσα τρέξτε να το αποκτήσετε. Αν από την άλλη είστε λάτρεις των Star Wars και ενδιαφέρεστε για αυτό το κάτι παραπάνω στο gameplay, αποφύγετέ το όπως ο R2D2 το νερό... Θα ξενερώσετε ανεπανόρθωτα.
Θετικά
- Εκπληκτικά γραφικά
- Πληθώρα σε κινήσεις και combos
- Αυθεντικό ηχητικό περιεχόμενο
Αρνητικά
- Απαράδεκτο σενάριο
- Επαναλαμβανόμενο gameplay
- Μικρό σε διάρκεια
- Δεν υπάρχει multiplayer
Συνοψίζοντας
Αν τα γραφικά δεν είχαν τόση λεπτομέρεια, θα έλεγε εξαρχής κάποιος ότι το Force Unleashed II είναι μια πρόχειρη αρπαχτή. Αν επίσης κατά την δημιουργία του παιχνιδιού είχε αναλάβει τόσο το εικαστικό κομμάτι όσο και αυτό του προγραμματισμού η ίδια ομάδα ανθρώπων, θα φαινόταν πως ξέμειναν από χρόνο και ενώ είχαν χτίσει ένα πλούσιο γραφικό αποτέλεσμα, δεν πρόλαβαν να κάνουν το ίδιο στην ποιότητα της δράσης. Καμία από αυτές τις θεωρίες δυστυχώς δεν φαίνεται να ισχύει. Αν λοιπόν αυτό που ψάχνετε σε ένα παιχνίδι είναι τα εκπληκτικά γραφικά και τα cutscenes που θα σας κόψουν την ανάσα τρέξτε να το αποκτήσετε. Αν από την άλλη είστε λάτρεις των Star Wars και ενδιαφέρεστε για αυτό το κάτι παραπάνω στο gameplay, αποφύγετέ το όπως ο R2D2 το νερό... Θα ξενερώσετε ανεπανόρθωτα.
Θετικά
- Εκπληκτικά γραφικά
- Πληθώρα σε κινήσεις και combos
- Αυθεντικό ηχητικό περιεχόμενο
Αρνητικά
- Απαράδεκτο σενάριο
- Επαναλαμβανόμενο gameplay
- Μικρό σε διάρκεια
- Δεν υπάρχει multiplayer
Βαθμολογία- 6.8
Γραφικά- 8.6
Ήχος- 8.2
Gameplay- 7.2
Σενάριο- 6.0
Αντοχή- 6.4
Γραφικά- 8.6
Ήχος- 8.2
Gameplay- 7.2
Σενάριο- 6.0
Αντοχή- 6.4
No comments:
Post a Comment