Sniper: Ghost Warrior Review

Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες και First-person Shooters. Το μονοπώλιο που μαστίζει την κατηγορία τραβάει την ολοκληρωτική προσοχή των χρηστών από κάθε άλλη προσπάθεια, αν αυτή δεν ξεπερνάει κατά πολύ το μέτριο. Στο φάσμα των tactical shooters  σχεδόν κάθε σειρά στρατιωτικού περιεχομένου με τη συνοδεία multiplayer, που κυκλοφορεί είναι καταδικασμένη σε εμπορική αποτυχία, αν δεν έχει κάποια ουσιαστική καινοτομία ή έστω αρκετά μεγάλο κόστος παραγωγής.

Γνωρίζοντας τα παραπάνω η πολωνικής καταγωγής City Interactive κυκλοφόρησε το Sniper: Ghost Warrior, την φυσική συνέχεια του Sniper: Art of Victory στην σύγχρονη εποχή, μιας και ο προηγούμενος τίτλος βασιζόταν σε γεγονότα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Στοχεύοντας προφανώς στο κοινό που προσέλκυσε το προηγούμενο παιχνίδι, διατηρώντας το tactical στοιχείο της μάχης,  οι σχεδιαστές έστησαν έναν τίτλο γύρω από μια συγκεκριμένη class που αποτελεί μόνο ένα κομμάτι του gameplay σε ανταγωνιστικούς τίτλους.

Το PSG θα είναι το κολλητάρι σας στο παιχνίδι

Σενάριο

Παίρνετε τα ινία μιας ομάδας ελεύθερων σκοπευτών (snipers), αναλαμβάνοντας διαφορετικά μέλη της σε κάθε αποστολή. Η δράση της ομάδας ειδικών αποστολών που διαχειρίζεστε λαμβάνει τόπο στο απομακρυσμένο νησί Trueno, που κατασκεύασε η φαντασία των δημιουργών. Βοηθάτε τους επαναστάτες του δημοκρατικού νησιού στην προσπάθειά τους να μην επιτρέψουν την εισβολή σε μια ομάδα εχθρικών δυνάμεων που επιχειρεί να καταλάβει το νησί.

Αυτό γίνεται μέσα από μια σειρά αποστολών όπου επιχειρείτε να κατατροπώσετε τα εχθρικά στρατεύματα με την ικανότητα των επίλεκτών σας στις ελεύθερες βολές από απόσταση. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα χρησιμοποιείτε μονάχα το sniper rifle (PSG) σας για να εξολοθρεύετε τους στόχους σας. Είστε επίσης εξοπλισμένοι με ένα πιστόλι για περίπτωση που περικυκλωθείτε από εχθρούς και με μικρά μαχαίρια για αθόρυβες εκτελέσεις χωρίς την σπατάλη πυρομαχικών. Αν δείτε ότι δεν σας “παίρνει” μπορείτε με χρήση χειροβομβίδων να εξολοθρεύσετε μεγάλες ομάδες επερχόμενων  αντιπάλων. Για τις προσπελάσεις δύσκολων εμποδίων ο γάντζος που έχετε πάνω σας είναι αρκετός, ενώ σε ορισμένες αποστολές το αυτόματο M4 θα αποτελέσει πολύ πιο ιδανική λύση για στενότερες επαφές με τους αντίπαλους στρατιώτες.

Αποστολές

Καλείστε να φέρετε εις πέρας  αποστολές που κύριο σκοπό τους έχουν την εξολόθρευση στόχων ή βάσεων του εχθρού. Υπάρχουν φυσικά και μερικά σενάρια αθόρυβης προσέγγισης, που δεν πρέπει να χυθεί σταγόνα αίματος, διαφορετικά η αποστολή ανακηρύσσεται ως αποτυχημένη.  Από εκεί και πέρα τα objectives είναι τα γνωστά που έχετε δει σε λοιπά πολεμικά shooters. Από διάσωση ομήρων, μέχρι καταστροφή στόχων και απόδραση από τα νύχια του εχθρού.

Σημαδεύουμε προσεκτικά τον κακούλη...

Όλα αυτά συμβαίνουν ή μάλλον έπρεπε να συμβαίνουν, στα πλαίσια της τακτικής που πρέπει να ακολουθηθεί. Η τακτική σε ένα παιχνίδι τέτοιου τύπου προϋποθέτει ανοιχτό περιβάλλον και πολλές δυνατότητες πρόσβασης στον στόχο, ώστε να μπορεί να επιλέξει κάθε φορά κάποιος αυτή που του ταιριάζει. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει εδώ, τουλάχιστον στον βαθμό του επιθυμητού. Οι εκτάσεις που μπορείτε να κινηθείτε είναι αρκετά περιορισμένες, με πολλά σημεία που εμποδίζουν την πρόσβαση, δίνοντας ως αποτέλεσμα μια συνεχόμενη γραμμική πορεία προς το κάθε checkpoint. Αυτόματα χάνεται η οποιαδήποτε επιλογή θα μπορούσε να κάνει κάποιος ως προς την προσέγγιση του στόχου της εκάστοτε αποστολής.

Το πιο καλοστημένο σημείο του παιχνιδιού είναι αυτό που αναγράφεται στον τίτλο. Ο ρόλος του sniper λοιπόν, εξομοιώνεται με πολύ ενδιαφέροντα τρόπο (δεν λέω ρεαλιστικό, δεν έχω κάνει ελεύθερος σκοπευτής). Καταρχήν με το δεξί πλήκτρο του ποντικιού κοιτάτε μέσα από την διόπτρα του όπλου και φυσικά με το αριστερό κλικ πυροβολείτε. Κοιτώντας μέσα από την διόπτρα, βλέπετε και έναν μετρητή παλμών που καταγράφει ανά πάσα στιγμή τους παλμούς της καρδιάς σας, ενώ ακούτε ταυτόχρονα και την ανάσα του ήρωά σας. Οι φυσικοί νόμοι ανταποκρίνονται τόσο στον τρόπο που βλέπετε με το έντονο εφέ του βάθους πεδίου και της εστίασης της διόπτρας, αλλά και στον τρόπο που πυροβολείτε με την σφαίρα να παίρνει κλίση σε πολύ μακρινές αποστάσεις λόγω της βαρύτητας.

Αν ο στόχος σας είναι αρκετά μακρυά μπορείτε με τη ροδέλα του ποντικιού να κάνετε zoom, ενώ ταυτόχρονα ολόκληρο το όπλο σας κινείται δυσκολεύοντας την σκόπευση. Σε αυτό βοηθάει η γονατιστή στάση ή εκ πρηνηδόν, δηλαδή “ξάπλα” στο χώμα, όπου οι εχθροί  δεν σας βλέπουν κιόλας, πατώντας και κρατώντας το ctrl αντίστοιχα. Αν αυτό δεν είναι αρκετό, γιατί για παράδειγμα ο στόχος σας κινείται παράλληλα, υπάρχει κι άλλη λύση. Με το πλήκτρο shift κρατημένο, σας δίνονται ελάχιστα δευτερόλεπτα κατά τα οποία τα χέρια σας είναι σταθερά και τα πάντα γύρω σας κινούνται σε κατάσταση επιβράδυνσης. Αυτόματα η στόχευση γίνεται ευκολότερη και αποτελεσματικότερη. Αρκετά ρεαλιστικό ήταν το γεγονός της απώλειας αυτής της τελευταίας λειτουργίας έπειτα από έναν σύντομο τρέξιμο, κατά το οποίο οι παλμοί του ήρωα προφανώς είχαν ανέβει.

...κάνουμε κλικ και τον κλαίνε οι ρέγγες!

Ορισμένα δυσπρόσιτα σημεία, όπως γκρεμοί και μεγάλα χάσματα είναι εύκολο να προσπελαστούν με την χρήση του γάντζου που έχετε στην κατοχή σας. Και πάλι όμως τα σημεία αυτά είναι προσχεδιασμένα και δεν έχετε ελεύθερη βούληση χρήσης του συγκεκριμένου αξεσουάρ.

Δράση, εχθροί και προβλήματα

Η ποιότητα της A.I. δεν είναι απροβλημάτιστη. Ενώ εσείς είστε -θεωρητικά- ο sniper της υπόθεσης οι απλοί στρατιώτες του εχθρού σας βλέπουν ακόμα και αν πυροβολείτε από κρυμμένη θέση, ενώ το σημάδι τους είναι αρκετά πετυχημένο στις μεγάλες αποστάσεις. Το πλεονέκτημα που έχετε λόγω του όπλου και της απόστασης δεν προσπαθούν να το εξαλείψουν ούτε στιγμή. Αντί να έρθουν κατά πάνω σας ή από τα μετόπισθεν  και να σας περικυκλώσουν, στέκονται μακρυά και ρίχνουν επανειλημμένα προς το μέρος σας, με αρκετά καλό αποτέλεσμα περιέργως.

Σημειώστε σε αυτό το σημείο ότι τα objectives εμφανίζονται  στο minimap πάνω αριστερά, αλλά μάλλον παραείναι επεξηγηματικά και τείνουν να σας κρατάνε από το χεράκι και να σας πηγαίνουν μέτρο μέτρο προς το επόμενο σημείο. Θα μπορούσε να είναι πιο ελεύθερο το gameplay και να δίνει περισσότερες επιλογές ως προς την προσέγγιση και την πορεία που θα ακολουθήσετε, για να στηρίξει τουλάχιστον με κάποιο τρόπο τον όρο tactical shooter. Σε οποιονδήποτε φανατικό του είδους, αυτό δε θα αρέσει ιδιαίτερα, ενώ στους υπόλοιπους απλά θα φαίνεται ότι παίζουν ακόμα ένα FPS του σωρού.

Πυκνή βλάστηση: ότι πρέπει για ένα καλό "καμπέρωμα"!

Συν τοις άλλοις  οι εχθροί που σημαδεύετε από την διόπτρα του rifle σας παίρνουν ένα έντονο κόκκινο χρώμα, κάνοντας την δουλειά σας ακόμα πιο απλή. Μόλις δε τους σκοτώσετε επιτυχημένα και η κάμερα “γυρίσει” σε αργής κίνησης bullet-time πριν τα κορμιά τους πέσουν στο έδαφος θα πετάξουν το όπλο και τα πυρομαχικά με έναν αρκετά αστείο τρόπο που θυμίζει έντονα τα drops που ρίχνουν τα τέρατα στα MMORPGs. Πραγματικά όλη η ιδέα του κινηματογραφικού bullet-time καταρρίπτεται μόλις παρατηρήσετε αυτή τη λεπτομέρεια, που  εξαφανίζει οποιαδήποτε πιθανότητα ρεαλιστικής απόδοσης και ατμόσφαιρας.

Στα μείον της ατμόσφαιρας από πλευράς ρεαλισμού και του gameplay από πλευράς τακτικής, συγκαταλέγεται και ο τρόπος που δέχεστε ζημιά. Αν η υγεία σας πέσει πολύ χαμηλά και βρεθείτε υπό κάλυψη, επανέρχεται μέχρι το 30% από μόνη της. Από εκεί και πέρα την αναπληρώνετε με health packs που βρίσκετε έπειτα από σύντομη εξερεύνηση που περιβάλλοντα χώρου.

Πέρα από τα βασικά objectives οι προγραμματιστές προσπαθώντας να μιμηθούν την δράση του Farcry 2 ή και του τελευταίου Wolfenstein έχουν εισάγει μια σειρά από secrets που πρέπει να ανακαλύψετε κρυμμένα σε κάθε επίπεδο υπό την μορφή εγγράφων. Τα secrets είναι μια σειρά γραπτών πληροφοριών που προωθούν το σενάριο, αλλά για κάποιο λόγο δεν είναι προσβάσιμες in-game την ώρα που τις αντλείτε, αλλά μόνο από το κεντρικό μενού. Δυστυχώς δεν είναι κατανοητός ο λόγος που η City Interactive επέλεξε να κάνει κάτι τέτοιο, μιας και ένα στοιχείο που χτίζει πετυχημένα την ατμόσφαιρα σε ένα παιχνίδι, το τοποθέτησε εκτός παιχνιδιού.

Μόλις φέρετε εις πέρας τις 16 αποστολές του campaign, πιθανότατα σειρά θα έχει το multiplayer. Με τις επιλογές Deathmatch, Team Deathmatch και VIP (όπου ένας παίχτης αποτελεί στόχο με μεγαλύτερη αξία από τους άλλους) δεν θα μείνει κανείς παραπονεμένος. Η έλλειψη της παράξενης A.I. δεν υφίσταται, επομένως μπορείτε να χαρείτε τη μάχη με άλλους παίχτες και μπόλικο camping! Απλά σε κάθε περίπτωση  να είστε προετοιμασμένοι, αφού αυτό που θεωρείται στρατηγική αρχάριου παίχτη σε άλλα παιχνίδια, εδώ είναι προαπαιτούμενο, αφού όλοι οι παίχτες κρύβονται σε μια σωστή γωνιά και “γαζώνουν” όποιον περνάει.   

Σε ορισμένες περιπτώσεις θα χρειαστεί να φτάσετε πιο κοντά στις γραμμές
του εχθρού και να τον ξεπαστρέψετε με πιο βάρβαρο -για έναν sniper- τρόπο

Γραφικά-Ήχος

Στους τεχνικούς τομείς το Sniper τα πάει αρκετά καλά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν μικροπροβλήματα. Η μηχανή γραφικών (Chrome Engine 4) παρουσιάζει ένα πολύ καλοστημένο οπτικό αποτέλεσμα στις πλούσιες σε βλάστηση ζούγκλες και τις δασικές εκτάσεις του Isla Trueno, που εκτυλίσσεται το παιχνίδι. Όπως και στο εξώφυλλο, έτσι και μέσα στο παιχνίδι η “πρασινάδα” αποτελεί πολύ σημαντικό στοιχείο  του gameplay, αφού διαρκώς πρέπει να κρύβεστε πίσω από θάμνους ή να κινείστε ανάμεσά τους, ώστε να μην γίνεστε εύκολα αντιληπτοί.

Τα φύλλα των δέντρων και των θάμνων κινούνται με την σειρά τους όταν περνάτε από πάνω τους, αλλά το γενικότερο περιβάλλον δεν δείχνει να επηρεάζεται ιδιαίτερα ούτε από την δική σας παρουσία, ούτε από του όπλου σας.  Η ποικιλία και η συχνότητα με την οποία εμφανίζονται, δεν φαίνεται να βαρύνουν το σύστημά σας ούτε να απαιτούν πόρους από την κάρτα γραφικών σας. Οι προγραμματιστές φάνηκαν να έχουν κάποια προβλήματα με την φυσική του νερού. Οι υδάτινες εκτάσεις δεν είναι ιδιαίτερα λεπτομερείς, ειδικά αν έχετε παίξει το Bioshock και είστε “κακομαθημένοι”, ενώ η βροχή δείχνει να χαλάει το οπτικό αποτέλεσμα και να δημιουργεί σπασίματα στα γραφικά.

Οι εχθροί μοιάζουν μεταξύ τους, αλλά αυτό είναι κάτι αναμενόμενο εφόσον ανήκουν στον ίδιο στρατό. Τα πρόσωπα από την άλλη είναι επιεικώς απαράδεκτα, ίσως τα χειρότερα που θα αντικρίσετε σε τίτλο των τελευταίων τεσσάρων τουλάχιστον ετών. Ακόμα και στο PSP τα μοντέλα των προσώπων δείχνουν καλύτερα. Τα μάτια είναι σαν αυτοκόλλητα, εκφράσεις δεν υπάρχουν και αν δεν υπήρχαν υψηλά textures στο δέρμα, θα νομίζατε ότι βλέπετε κούκλες. Το lip-synch είναι ανύπαρκτο, με τις ομιλίες να μην συμβαδίζουν με τα πρόσωπα και τα στόματα των ηρώων. Γενικότερα στα μακρινά πλάνα όλα δείχνουν όμορφα και λεπτομερή, αλλά όσο πλησιάζετε σε κάποιο αντίπαλο ή αντικείμενο, το αποτέλεσμα έδειχνε σημεία φθοράς και προχειροδουλειάς.

 Οι κινήσεις των ίδιων των μοντέλων είναι ομαλές, χωρίς να είναι πάντα ρεαλιστικές, αφού ειδικά στις bullet-time σκηνές συμβαίνουν αρκετά ξέφρενα ευτράπελα, με στρατιώτες που τινάζονται στον αέρα ή οριζοντιώνονται έπειτα από μια πετυχημένη βολή σας στο κεφάλι.

Στην κίνηση στο χώρο, τόσο από την δική σας πλευρά όσο και από αυτήν των αντιπάλων σας εμφανίζονται σημαντικά κολλήματα. Περάσματα και μονοπάτια “κόβονται” από αόρατους τοίχους, σταματώντας σας. Στις βραχώδεις περιοχές οι πέτρες δυσκολεύουν την κίνηση και το τρέξιμο, ενώ συχνά πυκνά θα βρίσκεστε κολλημένοι σε σημεία του χάρτη με τα πυρά των εχθρών να πέφτουν βροχή, χωρίς να μπορείτε να κουνηθείτε προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. 

Σ'εφαγα μπαμπέσικα ψηλέ!

Η μουσική υπόκρουση είναι ταιριαστή, αλλά μονότονη σε κάθε επίπεδο, κάτι που σημαίνει ότι για τα 20 με 30 λεπτά που θα σας πάρει να ολοκληρώσετε μια αποστολή, θα αναγκαστείτε να ακούτε τους ίδιους ήχους. Στα εφέ των πυροβολισμών παρατηρήθηκαν ορισμένα κολλήματα που δεν επέτρεπαν την σωστή απόδοση πολλών ήχων ταυτόχρονα, στις σκηνές που οι εχθροί ήταν πολλοί σε αριθμό. Το αποτέλεσμα ήταν τόσο ενοχλητικό που αναγκαστήκαμε να χαμηλώνουμε επανειλημμένα τον ήχο, προς αποφυγή πονοκεφάλου και ζαλάδας.

Last shot

Η αλήθεια είναι πως είναι δύσκολο να κατανοήσει κάποιος τον λόγο κυκλοφορίας του Sniper: Ghost Warrior και ακόμα περισσότερο να βρει  κάποιον λόγο για να το αγοράσει. Το gameplay του δεν καινοτομεί σε κάποιον τομέα, ενώ τα γραφικά είναι το μοναδικό που έχει να αναδείξει. Ίσως να αποτελεί απλά διαφήμιση των ικανοτήτων της μηχανής γραφικών και των όσων μπορεί να κάνει, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να πείσει. Κουράζει αρκετά νωρίς και πιθανότατα να έχετε δει όσα μπορεί να προσφέρει πριν καν ολοκληρώσετε τις μισές από τις 16 αποστολές του κεντρικού campaign. Μάλλον προορίζεται για τους φανατικούς του είδους, οι οποίοι πιθανότατα θα ασχολούνται με κάποιον τίτλο της Activision αυτή την περίοδο.

Θετικά

-  Όμορφο περιβάλλον

- Καλή απόδοση του χειρισμού του sniper

Αρνητικά

- Κακοφτιαγμένα πρόσωπα

- Κακό lip-synch

- Κολλήματα στην κίνηση στο χώρο

- Μειωμένες δυνατότητες tactics

Βαθμολογία- 6.4

Γραφικά- 7.9

Ήχος- 6.4

Gameplay- 6.8

Σενάριο- 7.0

Αντοχή- 7.0