Borderlands Review

Το review που ακολουθεί αναφέρεται σε έναν τίτλο που πρόκειται να διχάσει, όχι απαραίτητα με την κακή έννοια, αλλά και να δημιουργήσει φανατικό κοινό. Το Borderlands, λοιπόν, γέννημα της 2K Games και της Gearbox, είναι ένα FPS...όχι είναι ένα First-Person RPG στον δρόμο που χάραξε το Fallout 3...ούτε... Είναι κομματάκι δύσκολο να το κατατάξω σε κάποια από τις κατηγορίες που έχω διαχωρισμένες στο μυαλό μου, αλλά θα δανειστώ/παραποιήσω μια άποψη που ανήκει στην έβδομη τέχνη και λέει πως οι ταινίες δεν κατατάσσονται σε είδη. Αν, λοιπόν, όλα τα games ήταν σαν το Borderlands, είμαι σίγουρος ότι κανείς δεν θα είχε κάνει τον κόπο να τα διαχωρίσει εξ αρχής.

Παίρνω βαθιά ανάσα και λέω αποφασιστικά τους δυο κύριους άξονες της δράσης του παιχνιδιού: Το Borderlands είναι κατά βάση ένα First Person Shooter που βασίζει την εξέλιξή του, πέρα από το shooting σε ορισμένα στοιχεία RPG και δανείζεται αρκετά στοιχεία από αυτά. Ξεκαθάρισμα πρώτον. Το Borderlands ουδεμία σχέση έχει με το Fallout 3, την δράση ή τον κόσμο του, όσο κι αν φαίνεται ότι οι δημιουργοί του έχουν κλέψει αρκετά (έως πολλά) στοιχεία από τον τίτλο της Bethesda, χωρίς αυτό να θεωρείται αρνητικό στοιχείο εναντίων του Borderlands. Ξεκαθάρισμα δεύτερον. Όταν λέμε RPG μιλάμε για hack 'n slash κατάσταση, τύπου Diablo ή και πιο πρόσφατες προσπάθειες όπως το Hellgate: London.

Σενάριο
Βρισκόμαστε στον πλανήτη Pandora, σε μια μετά-αποκαλυπτική εποχή στο μέλλον, την οποία το ανθρώπινο γένος αποίκισε, αλλά στην συνέχεια οι περισσότεροι το μετάνιωσαν και “την έκαναν” με ελαφρά, αφήνοντας πίσω τους ένα έρημο και άγονο τοπίο. Τα παλιοσίδερα και οι τενεκέδες σχηματίζουν οικισμούς στους οποίους ζούνε οι άνθρωποι, είτε είναι φιλικοί, είτε ανήκουν στους raiders, τους “κακούληδες” δηλαδή της υπόθεσης. Σκοπός του ήρωα που χειρίζεστε είναι να βρει το “Vault” που σύμφωνα με το μύθο, είναι ένας εξωγήινος “θησαυρός” αγνώστου προελεύσεως που μπορεί να διαφωτίσει τους ανθρώπους με νέους πόρους και βελτιωμένες τεχνολογίες. Εντάξει, είναι ηλίου φαεινότερο πως ακόμα και ο θυρωρός της Gearbox, είχε τερματίσει το Fallout 3 μαζί με τα DLC's καμιά δεκαριά φορές, αλλά το σενάριο δεν είναι το ζουμί στην συγκεκριμένη φάση, όσο “ωμά” κλεμμένο κι αν είναι. Τα επιμέρους quests έτσι κι αλλιώς περισσότερο θυμίζουν Sacred, παρά Fallout.
Gameplay
Επιλέγετε τον ήρωά σας μέσα από τις τέσσερις classes: Soldier, Berseker, Siren και Hunter, με βασική διαφορά, πέρα από το εικαστικό κομμάτι (που δεν είναι παραμετροποιήσιμο, εκτός των χρωματισμών) να είναι το κεντρικό skill που θα έχει ο χαρακτήρας κατά την διάρκεια του ταξιδιού σας. Ξεκινάτε με μικρές αποστολές σε μορφή quests που σας δίνουν xp, χρήματα ή αντικείμενα. Οι εχθροί που θα συναντήσετε ξεκινάνε από άγρια θηρία (skag) και φτάνουν μέχρι τα παντοδύναμα και “ταλαιπωριάρικα” bosses. Ταλαιπωριάρικα γιατί είναι αρκετά δύσκολα να τα αντιμετωπίσετε και συνήθως κουβαλάνε και μερικά μικρότερα τερατάκια μαζί που σας κάνουν την ζωή πιο δύσκολη.

Όσο κερδίζετε xp, ανεβαίνετε σε levels και κερδίζετε ανάλογα με την class που έχετε επιλέξει , πρόσβαση σε νέα skills που εμπλουτίζουν το gameplay και τις ικανότητες του χαρακτήρα σας. Τα skills αυτά δείτε τα σαν τα Feats του DnD, και μην τα συγχέετε με κάτι άλλο, αφού attributes ή κάτι σχετικό δεν υπάρχει, είπαμε Shooter με στοιχεία RPG, όχι το ανάποδο. Πέρα από την health και την shield που έχετε στην διάθεσή σας, το επόμενο που πρέπει να προσέξετε είναι τα όπλα που θα επιλέξετε. Λέγοντας όπλα, μιλάμε για άπειρα σε αριθμό. Η ποικιλία των όπλων του τίτλου προωθήθηκε ιδιαιτέρως από τον εκδότη, παρουσιάζοντας το ως τον τίτλο με τα περισσότερα όπλα που έγιναν ποτέ. Δεν θα αμφέβαλα καθόλου.

Οι κατηγορίες όπλων είναι οχτώ μαζί με τις χειροβομβίδες. Ξεκινάνε από απλά revolver και φτάνουν μέχρι rocket launchers. Έχουν τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά σύμφωνα με τα οποία θα κάνετε την επιλογή σας, damage, accuracy, fire-rate και elemental damage, όπου αυτό υπάρχει. Προσθέστε άπειρους εικαστικούς συνδυασμούς μαζί με πληθώρα διαφορετικών στατιστικών και αν πετύχετε στον δρόμο σας το ίδιο όπλο δυο φορές, σας κερνάω σοκολατούχο ρόφημα. Το RP στοιχείο παρουσιάζεται και στην αποτελεσματικότητα των όπλων, καθώς όσο χρησιμοποιείτε όπλα κάποιας κατηγορίας τόσο αυξάνεται και η ευστοχία-ζημιά που κάνετε με αυτά. Εξαιρετικό στοιχείο, που δίνει πολλούς πόντους, και ενδυναμώνει με το παραπάνω την άποψη όσων θεωρούν το Borderlands, RPG.

Μιλώντας για το τι θα συναντήσετε στον δρόμο σας , είναι η ώρα να αναφερθούμε σε ένα πολύ βασικό στοιχείο που δεν είναι άλλο από το πολυαγαπημένο ανά τον κόσμο loot. Επηρεασμένο φανερά από το Diablo, το επόμενο στοιχείο RP (έστω και hack n slash) του Borderlands είναι τα αντικείμενα που θα βρίσκετε. Νεκροί εχθροί, κιβώτια, τενεκέδες, σκουπίδια, όλα περιέχουν δωράκια, όπως όπλα, ασπίδες, χρήματα, πυρομαχικά, healing packs, grenades και τα λοιπά. Θα βαρεθείτε να ανοίγετε ντουλάπια και να μαζεύετε τα περιεχόμενά τους (ακόμα και οι λεκάνες κάτι κρύβουν). Και επειδή, όπως είπε και ο αοιδός “όλα κάποτε τελειώνουν” η Gearbox φρόντισε να μην ξεμείνετε ποτέ. Γι' αυτό έκανε όλους τους εχθρούς και τα αντικείμενα να κάνουν respawn κάθε φορά που μπαίνετε στο παιχνίδι. Όλα είναι ανέγγιχτα σαν να μην συνέβη τίποτα. Το τρίτο ντουλάπι δεξιά απείραχτο και ο αλήτης ο sniper που ξεπαστρέψατε χτες βράδυ σε κείνο το λόφο είναι πάλι εκεί και καραδοκεί. Κατά την γνώμη μου αυτό είναι λάθος σε τέτοιου είδους παιχνίδια (ποιανού είδους δηλαδή;) καθώς δεν δίνεται στον παίχτη η αίσθηση του επιτεύγματος και της επιρροής που έχει στον κόσμο του παιχνιδιού, αφού κάθε φορά ξεκινάει ουσιαστικά από το μηδέν συναντώντας τους ίδιους εχθρούς, που απλά νικάει ευκολότερα, λόγω διαφοράς στο level.

Παρόμοια κατάσταση είχα συναντήσει και στα δύο Sacred, όπου από ένα σημείο και έπειτα επέλεξα την τακτική του τρέχω κι άστους να με κυνηγάνε, αφού μόλις ανέβετε αρκετά σε levels, πολλοί εχθροί θα σας δίνουν ψίχουλα σε xp, οπότε γιατί να κουράζεστε. Σε αυτήν την κατάσταση με είχε βοηθήσει το mount που είχα, που εδώ έχει την μορφή ενός buggy-tank και επιτρέπει την άμεση προσπέλαση τέτοιων περιοχών. Σε συνδυασμό δε με το teleport στις περιοχές της Pandora από τα outposts, η μεταφορά και η εκτέλεση των quests επιταχύνεται αρκετά. Σημειώστε ότι δεν υπάρχει save ρουτίνα στο παιχνίδι, και πρέπει να φτάνετε σε save checkpoints για να σώσετε την πρόοδό σας. Αυτό το κομμάτι πραγματικά ορισμένες φορές καταντούσε ανυπόφορο, καθώς πρέπει πρώτα να ολοκληρώσετε το τρέχον quest σας ή να το παρατήσετε στη μέση για να τρέξετε να βρείτε σημείο σωσίματος. Απλά εκνευριστικό, μέχρι να σας συμβεί το παρακάτω...

Σε περίπτωση θανάτου σας το παιχνίδι σας δίνει μερικά δευτερόλεπτα ζωής ώστε να εκδικηθείτε τον αλήτη που σας έφαγε μπαμπέσικα και αν τα καταφέρετε επανέρχεστε στη θέση σας με ολίγα χιλιοστά health, διαφορετικά κάνετε respawn στο κοντινότερο outpost, πληρώνοντας ένα καθόλου ευκαταφρόνητο αντίτιμο. Ναι γλυκιά μου Gearbox, έχασα, με σκότωσε το boss και οι σαράντα σπιούνοι του. Τώρα, όχι μόνο θα πρέπει να τρέχω στην άλλη άκρη του χάρτη να το ξαναβρώ περνώντας ανάμεσα από τους repsawned εχθρούς, πρέπει να είμαι και άφραγκος, να μην έχω να πάρω σφαίρες. Άσε που δεν υπάρχει και save να επιστρέψω κάποια λεπτά πριν τον θάνατό μου. Σαδομαζοχιστικό, αν μη τι άλλο... Ευτυχώς που δεν συνέβαινε συχνά.
Γραφικά-Ήχος
Τα γραφικά είναι το φρέσκο στοιχείο του τίτλου της Gearbox προς το φιλοθεάμων κοινό. Χρησιμοποιώντας την τελευταία έκδοση της Unreal Engine, συνδυασμένη με cell-shaded γραφικά (αυτά με το έντονο περίγραμμα) απολαμβάνουμε ένα οπτικό αποτέλεσμα που θυμίζει comic και είναι ευχάριστο και ξεκούραστο στο μάτι. Σημαντικό για ένα παιχνίδι του είδους. Τα γραφικά αυτά είναι πιθανόν να διχάσουν καθώς είναι υποκειμενικό καθαρά αν σας αρέσουν ή όχι. Για παράδειγμα προσωπικά απόλαυσα αρκετά την απλότητά τους και τους χρωματισμούς, αλλά με ξένισε η έλλειψη έντονων φωτοσκιάσεων και γενικότερα τονικών αντιθέσεων.

Κατά τ' άλλα το animation είναι αρκετά ομαλό και δεν παρατηρούνται καθόλου κολλήματα ή σπασίματα. Θα μπορούσαν οι εχθροί να έχουν μεγαλύτερη ποικιλία, και να μην αλλάζουν απλώς χρώματα, ευτυχώς όμως δεν συμβαίνει το ίδιο με τα levels που παρότι δεν φτάνει την ποικιλία και τον ρεαλισμό του κόσμου του Fallout, καταφέρνει να σε βάλει στον ιδιαίτερο κόσμο της Pandora και να παρουσιάσει τις διάφορες οπτικές του.

Τα ηχητικά εφέ είναι ποιοτικά, με μικρή όμως ποικιλία, καθώς κάθε όπλο διαφέρει σε ήχο, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο και για τα υπόλοιπα στοιχεία του περιβάλλοντος. Οι ομιλίες είναι ελάχιστες, τα ρομποτάκια έχουν όλα την ίδια φωνή, και η μουσική δεν αλλάζει παρά μόνον όταν μεταφέρεστε σε διαφορετική περιοχή. Τα θέματα που ακούτε δεν είναι άσχημα και δένουν με την έρημη ατμόσφαιρα πολύ καλά, απλά δεν αλλάζουν συχνά. Ένα μεγάλο σε έκταση παιχνίδι όπως το συγκεκριμένο, όφειλε να έχει μεγαλύτερη ποικιλία και πλουσιότερο soundtrack, γιατί μετά από αρκετά quests θα αρχίσουν να σας κουράζουν και το πιο πιθανό είναι να κλείσετε τη μουσική και να βάλετε στο background να παίζει Morricone.

Multiplayer
Τελευταίο και σημαντικότερο, πιστεύω, στοιχείο ενασχόλησης με τον συγκεκριμένο τίτλο, αποτελεί το εμπνευσμένο multiplayer. Αυτό που σας προσφέρει το παιχνίδι είναι η δυνατότητα να παίξετε το campaign με άλλους παίχτες που συμμετέχουν μαζί σας, φτιάχνοντας μια ομάδα μέχρι τέσσερα άτομα. Το καλό είναι πως μπορείτε να μπείτε online και να κάνετε host στο σημείο που ήδη βρίσκεστε, και να συνεχίσετε μαζί με άλλους παίχτες ή τους φίλους σας. Εσείς παίζετε και όποτε θελήσει κάποιος μπαίνει. Ιδανικό για να ξεπαστρεύετε bosses ή μεγάλες ομάδες εχθρών. Απλά φροντίστε όσο παίζετε μόνοι να φορτώνεστε με quests, και να τα εκτελείτε όλα μαζί για άμεσο level-up.
Πόρισμα
Το Borderlands, είναι ένας διαφορετικός τίτλος που δανείζεται στοιχεία από δυο διαμετρικά αντίθετες κατηγορίες παιχνιδιών. Από τη μια το gameplay του περιέχει το συνεχές ακατάπαυστο shooting των FPS με ποικιλία όπλων, πυρομαχικών και εχθρών. Από την άλλη η εξέλιξή του περιλαμβάνει το leveling και τα skill-trees ενός RPG. Και μην ακουστεί από κανέναν στο βάθος ότι και το Fallout 3 το έκανε αυτό, γιατί εκεί είχαμε καθαρόαιμο RPG, με επιλογές-διαλόγους-quests-storyline και δράση που ακόμα και το shooting γινόταν rp-style, ενώ εδώ έχουμε ένα περίεργο πάντρεμα που είναι δύσκολο να ικανοποιήσει τους fans καθενός από τα δυο είδη. Αν είστε rpgάδες με προτίμηση στα hack 'n slash και ψάχνετε κάτι πιο χαλαρό σε first person ή αν είστε shooters που θέλουν να δούνε και κάτι παραπάνω από το κλασσικό πυροβολώ ότι κινείται και σημαδεύω σωστά και γρήγορα, τότε το Borderlands είναι για εσάς.

Σε φανατικούς RP gamers θα ξενίσει το υπερβολικό shooting, και σε φανατικούς shooters θα ξενίσει η χρήση στατιστικών για την στόχευση και τη ζημιά και όχι η απόδοση του παίχτη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα περάσετε αρκετές ευχάριστες ώρες μαζί του, καθώς αποτελεί κάτι διαφορετικό και φρέσκο που δεν έχουμε ξαναδεί στις οθόνες μας και με μια multiplayer εμπειρία που αυξάνει τον εθισμό και την αντοχή στο χρόνο.

Βαθμολογία - 8,5
Γραφικά - 8,8
Ήχος - 7,3
Gameplay - 8,5
Σενάριο - 6,9