1st Blood

Σε αυτή τη στήλη μπορείτε να διαβάζετε μια σύντομη περιγραφή για τις νέες κυκλοφορίες. Οι κριτικές που γράφονται εδώ, δεν αποτελούν το τελικό review, ούτε αποσκοπούν στην αντικατάστασή του. Πρόκειται στην ουσία για την αρχική εντύπωση που αφήνουν οι πρώτες ώρες του gameplay των τίτλων που μόλις βγήκαν στην αγορά. Οι εντυπώσεις αυτές προκύπτουν φυσικά έπειτα από σύντομη ενασχόληση, έχοντας δει ένα μέρος του παιχνιδιού και του σεναρίου του και δεν μπορούν να το αντιπροσωπεύσουν ολοκληρωτικά.


Defense Grid: The Awakening (Hidden Path)

Το Defense Grid, είναι (προφανώς) ένα tower defense strategy game, που καταφέρνει να ξεφύγει από την πεπατημένη του medieval setting, και καταπιάνεται με sci-fi μάχες και εξωγήινους εισβολείς. Όπως τα περισσότερα TD strategy games, έτσι και εδώ έχουμε μια κλασσική περίπτωση easy-to-learn-hard-to-master παιχνιδιού. Τα 20 βασικά maps του περικλείουν περίπου 8-10 ώρες gameplay, σύμφωνα με την Hidden Path και διακρίνονται από αυξανόμενης δυσκολίας επίπεδα και πολύ όμορφα περιβάλλοντα.

Το οπτικό κομμάτι δεν είναι φυσικά πανάκεια, πόσο μάλλον σε indie τίτλο. Στο κομμάτι του gameplay η πληθώρα των εχθρών συνδυάζεται όμορφα με την ποικιλία των towers που ξεκλειδώνονται μάλλον πολύ αργά, όπως και τα upgrades τους. Φυσικά, αναφερόμαστε στο αρχικό κομμάτι του playthrough. Πολύ καλή εντύπωση δίνει το fast forward button, με το οποίο επιταχύνεται ο χρόνος και αντιμετωπίζεται έτσι από τους developers με πλήρη επιτυχία το βαρετό κομμάτι του συγκεκριμένου τύπου παιχνιδιών, που φθάνει τον παίχτη σε σημείο να έχει ολοκληρώσει το χτίσιμο, να βαριέται και απλά να παρατηρεί τα τεκταινόμενα. Stay in touch for the full Indie Review και να 'ναι καλά το Steam!

Dungeon Siege III(Obsidian)

Η Obsidian, στην οποία τρέφω μια ιδιαίτερη συμπάθεια (και συμπόνοια ταυτόχρονα) επιστρέφει με ένα ακόμα RPG franchise, την συνέχεια του οποίου ανέλαβε να φέρει εις πέρας. Οι γενικότερες κριτικές που έλαβε το παιχνίδι από τον διεθνή τύπο, ίσως αποτρέψουν πολλούς από την ενασχόληση μαζί του. Ωστόσο, μια παραπάνω ευκαιρία του αξίζει, αν φυσικά αρέσκεστε στα hack & slash RPGs και δεν έχετε ήδη αρχίσει να "καίγεστε" με το Diablo III.

Τα λιτά και όμορφα γραφικά του δεν αποτελούν κάτι το ρηξικέλευθο, παρόλα αυτά συμβάλλουν στο στήσιμο του σκοτεινού κλίματος του κόσμου του Ehb, που διαδραματίζεται η ιστορία. Οι διάλογοι είναι σχετικά ρηχοί και το story απλοϊκό.  Η δράση από την πλευρά της, παρότι απόλυτα γραμμική, παραμένει απολαυστική. Οι τέσσερις διαφορετικοί χαρακτήρες προσφέρουν πρόσφορο έδαφος για replayability, όπως συμβαίνει και με την πληθώρα των abilities που διαθέτει ο καθένας τους. Η διάρκειά του δεν αγγίζει αστρονομικά νούμερα, επομένως σύντομα θα έχετε μια πλήρη εικόνα στο review section.

The Elder Scrolls V: Skyrim(Bethesda)

Ότι και να γράψω, ότι και να πω για αυτόν τον τίτλο είναι λίγο. Κρατήθηκα με νύχια και με δόντια για να μην το αρχίσω, λόγω προσωπικών υποχρεώσεων. Τώρα κάνω τα πάντα για να μην τα βροντήξω όλα για πάρτη του. Ο απόγονος του Oblivion είναι εδώ, δείχνει ομορφότερος, ακούγεται επικότερος και παίζεται πιο ευχάριστα από ποτέ.


Τα bugs στο gameplay είναι αμέτρητα, αλλά μπροστά στις ατελείωτες ώρες διασκέδασης που προσφέρει το Skyrim, όλα φαντάζουν μικρά και ασήμαντα. Εκατοντάδες quests, αμέτρητες ώρες gameplay, δεκάδες skills και αμέτρητα πράγματα να κάνει κάποιος, χωρίς να υπάρχει καμία βιασύνη, αφού ξέρει πως ακόμα και μετά το Πάσχα, θα ταξιδεύει στις κοιλάδες του Skyrim. Απλά παίξτε το!


Battlefield 3( EA)

Η αλήθεια είναι ότι με τα multiplayer shooters δεν τα 'χω πλακάκια. Προτιμώ τις περισσότερες φορές να ασχοληθώ μόνο και μόνο με το single-player campaign mode και... that's it! Έχοντας φάει με το κουτάλι το hype του φετινού χειμώνα και με την επερχόμενη διαμάχη Activision - EA, σχετικά με το ποια εταιρία θα καταφέρει να μαζέψει περισσότερο κόσμο στους servers της, αποφάσισα να επενδύσω στο Battlefield 3, προς το παρόν τουλάχιστον.

Το παιχνίδι δείχνει αψεγάδιαστο και "πολλάν βαρύ κι ασήκωτο", με την Frostbyte Engine να κάνει θαύματα, αλλά ταυτόχρονα να γονατίζει την κάρτα γραφικών σας. Το campaign δε φτάνει χολιγουντιανά επίπεδα των Modern Warfare, αλλά έχει ορισμένες εξαιρετικές στιγμές σφηνωμένες στις ελάχιστες ώρες διασκέδασης που θα σας προσφέρει. Σε αυτές τις ώρες προσθέστε μερικές ακόμα εξαιτίας του Co-op campaign που σας επιτρέπει να εκπληρώσετε τα objectives ανεξάρτητων αποστολών, με την βοήθεια κάποιου φίλου σας ή μέσω αυτόματου match-up.

Στο δια ταύτα του multiplayer, τα πράγματα είναι "grand scale" εξαιτίας του μεγέθους των επιπέδων και της πολυδιαφημισμένης χρήσης των οχημάτων σε γη, ουρανό και θάλασσα. Η ποικιλία των όπλων προς ξεκλείδωμα είναι ευρείας κλίμακας και το επίπεδο του ανταγωνισμού υψηλό. Θα χρειαστεί επομένως αρκετή αφοσίωση και προπόνηση για να αναρριχηθείτε στην σκάλα των ranks. Review coming soon...in MGR!


Fifa 12( EA Sports)

Δε συνηθίζω να σχολιάζω παιχνίδια ποδοσφαίρου, αλλά είπα να κάνω μια μικρή εξαίρεση δεδομένων των φετινών αναλογιών. Το φετινό Fifa έχει παρουσιαστεί ως το καλύτερο της σειράς, ακόμα και ως το καλύτερο sport game της χρονιάς. Πιθανότατα αυτοί οι τίτλοι να είναι υπερβολικοί, αλλά αυτό δεν παύει να σημαίνει ότι πρόκειται για έναν πολύ ποιοτικό τίτλο.

Τα λεπτομερή γραφικά αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου. Το ανανεωμένο σύστημα άμυνας, οι ενισχυμένες τακτικές και η πληθώρα gaming modes δίνουν άλλη διάσταση στον τίτλο. Αποκορύφωμα της αντοχής είναι το ολοκαίνουργιο multiplayer που με τους άπειρους συνδυασμούς ranked ή μη matches που θα σας κρατήσει για καιρό. Μην υπολογίζετε σε review, εκτός και αν με εντυπωσιάσει και στη συνέχεια όσο το έκανε στην αρχή, ειδικά σε σύγκριση με τον ανταγωνιστή PES 2012 που μάλλον πάτωσε φέτος...


Dead Island ( Deep Silver)

Το trailer του παιχνιδιού που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι ήταν αν μη τι άλλο εντυπωσιακό σε τέτοιο βαθμό που φημολογείται ότι ετοιμάζεται σύντομα ταινία Dead Island με ανάλογο ύφος. Το παιχνίδι καθαυτό έχει τα φόντα να εντυπωσιάσει παρομοίως, αλλά χάνει εξαιτίας ορισμένων πολύ σημαντικών τεχνικών ατασθαλιών.

Το Dead Island δεν είναι καθαρόαιμο FPS, αλλά ταιριάζει καλύτερα στο genre που δημιούργησε το πρωτοποριακό Borderlands. Μπόλικο shooting με έμφαση σε melee μάχες, με "γαρνιτούρα" RP στοιχείων, level-ups και ανάθεση quests. Μέχρι εδώ όλα είναι όμορφα, αλλά κάποια βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά όπως το animation και οι απαράδεκτες φωτοσκιάσεις, "θρυμματίζουν" τον εικαστικό τομέα. Προσθέστε και την απώλεια ελεύθερου saving, που γίνεται μόνο μέσα από checkpoints και αυτόματα αμαυρώνεται μεγάλο μέρος της διασκέδασης. Ας ελπίσουμε ότι μετέπειτα στο playthrough τα προβλήματα αυτά θα παραβλεφθούν εξαιτίας της διασκέδασης...

Deus Ex: Human Revolution (Square Enix)

Η πρώτη επαφή με το παιχνίδι αφήνει πολύ θετικές εντυπώσεις. Η σκηνοθεσία και η αφήγηση είναι υψηλότατου επιπέδου και βοηθούν στην εξέλιξη μιας πραγματικά ενδιαφέρουσας ιστορίας. Η μουσική υπόκρουση αγγίζει τα επίπεδα του Mass Effect, άρα έχουμε να κάνουμε με ένα ομολογουμένως μοναδικό soundtrack. Οι ικανότητες του ήρωα ξετυλίγονται πολύ πετυχημένα μέσα από την ελευθερία επιλογών που δίνει το gameplay, τόσο μέσω των διαλόγων, όσο και μέσα από την δράση του, που μπορεί να ακολουθήσει πολλές διαφορετικές οδούς, βίαιες ή μη.

Στα ενδιάμεσα cutscenes φαίνεται σχεδόν αμέσως κακό στο μάτι το μέτριο lip-sync, ενώ τα μεγάλα loading times μεταξύ των επιπέδων κουράζουν αρκετά. Τα όποια προβλήματα μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος από πλευράς απόδοσης, μπορούν να προσπεραστούν εξαιτίας του πλούσιου σε επιλογές Options menu. Μιας και πρόκειται για RPG, με αρκετά βαθύ σενάριο, το εκτενές review θα πάρει λίγο καιρό... Stay tuned!