Kane & Lynch 2: Dog Days Review

Στο πρώτο Kane & Lynch με τον υπότιτλο “Dead Men”, γνωρίσαμε τους δυο εκρηκτικούς ήρωες που δημιούργησε η ομάδα της IO Interactive (η ίδια που έχει δημιουργήσει τον επίσης εκρηκτικό Hitman) και μας τραβήξανε σε μια βίαιη περιπέτεια γεμάτη αποδράσεις, πιστολίδι, άφθονη βία και ακόμα πιο άφθονα bugs. Το Dog Days είναι η δεύτερη τους περιπέτεια και κρατάμε κάποιες επιφυλάξεις, αν και εκ πρώτης όψεως φαίνεται αρκετά ανανεωμένο και ολοκληρωμένο. Αυτός είναι ένας καλός λόγος για να ασχοληθείτε μαζί του. Ένας άλλος είναι ότι αυτή την χρονική στιγμή, πέρα από το Mafia II, δεν υπάρχει κάποιος άλλος action τίτλος στον ορίζοντα, επομένως η επιλογή είναι καθαρά θέμα γούστου.

Ιστορία μου, αμαρτία μου...

Οι δυο άσπονδοι φίλοι βρίσκονται για πρώτη φορά και πάλι μαζί, μετά από τα γεγονότα που συνέβησαν στο τέλος της πρώτης τους περιπέτειας. Αυτή τη φορά οι δρόμοι τους θα συναντηθούν στην εξωτική πλην εχθρικότατη Shanghai. Πολυκοσμία, εγκληματικότητα και φυσικά κινέζικη μαφία στήνουν το σκηνικό ενός αιματοβαμμένου θεατρικού, στο οποίο βρίσκεστε πρωταγωνιστές υποδυόμενοι τον Lynch, σε αντίθεση με το πρώτο παιχνίδι που βλέπατε τα πάντα μέσα από τα μάτια του Kane.

Ο Kane φτάνει με το αεροπλάνο και τον παραλαμβάνει ο Lynch στη διαδρομή του για μια “δουλειά” εκβιασμού. Από θύτες καταλήγετε θύματα, όταν η δουλειά στραβώνει, ύστερα από μια απερίσκεπτη ενέργεια του Kane.  Ξαφνικά θα έχετε πίσω σας συμμορίες μαφιόζων, αστυνομικούς και γενικότερα τον μισό πληθυσμό της -πολυπληθέστατης η αλήθεια είναι- Shanghai, να σας έχει βάλει στο μάτι και να σας θέλει νεκρούς.

Τα επικίνδυνα στενά της Shanghai

 Η ιστορία που θα παρακολουθήσετε, θυμίζει ταινία δράσης σε όλο της το μεγαλείο. Όλα τα στοιχεία που συγκροτούν μια ταινία του είδους, θα τα συναντήσετε εδώ. Εκρήξεις, πιστολίδι, αίμα, ανθρωποκυνηγητά και σύντομη διάρκεια. Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά αν ένα βράδυ βρίσκεστε σπίτι και έχετε να επιλέξετε μεταξύ της τελευταίας ταινίας του Stallone και του Kane & Lynch 2, διαλέξτε το δεύτερο. Κρατάει λίγες ωρίτσες παραπάνω και θα το ευχαριστηθείτε περισσότερο. Πέρα από την πλάκα, το Kane & Lynch 2 είναι πολύ μικρό σε διάρκεια. Είναι τόσο σύντομο, που αν “κολλήσετε” για ένα βράδυ μαζί του, θα έχετε δει τους τίτλους τέλους πριν καν λαλήσουν τα κοκκόρια (δηλαδή σε λιγότερο από 6 ώρες).

Τι θα παίξουμε σήμερα;

Μόλις κάνετε κλικ στο εικονίδιο του παιχνιδιού στο desktop σας, θα μεταφερθείτε σε ένα πολύ καλά στημένο και εύχρηστο μενού. Ο σχεδιασμός θα σας θυμίσει κάτι μεταξύ μενού ταινίας DVD και σελίδας του YouTube. Χαρακτηριστικός είναι και ο τρόπος που το παιχνίδι “φορτώνει”, αφού αντί για το καθιερωμένο “Loading” στην οθόνη σας αναγράφεται ο όρος “Buffering” παραπέμποντας στον τρόπο που φορτώνουν τα streaming videos μέσω internet.

Οι διαθέσιμες επιλογές σας είναι: Story mode, Arcade mode και Multiplayer, συνοδευόμενα πάντα από τις απαραίτητες ρυθμίσεις που μπορείτε να κάνετε στο χειρισμό, τον ήχο και τα γραφικά και την -απαραίτητη πλέον- λίστα με τα achievements.  Στο Story mode, μπορείτε να επιλέξετε ξεκινήσετε από την αρχή ή να επιλέξετε κάποιο από τα κεφάλαια που έχετε ξεκλειδώσει, 11 στον συνολικό τους αριθμό. Επίσης, από εδώ μπορείτε να συνδεθείτε online για να παίξετε co-op με κάποιον φίλο σας, σίγουρα ο πιο σημαντικός λόγος απόκτησης του παιχνιδιού.

Το Story mode ακολουθεί, όπως είπαμε, την ιστορία των δυο κακοποιών, με την A.I. Να χειρίζεται τον Kane και να σας θέτει μια σειρά από objectives που πρέπει να φέρετε εις πέρας. Η φαντασία των δημιουργών δεν βρισκόταν σε μεγάλη έξαρση, επομένως πέρα από κάποιους στόχους με χρονικό όριο, δεν θα δείτε τίποτα διαφορετικό από το κλασσικό και πατροπαράδοτο πιστολίδι. Τα γεγονότα που διαδραματίζονται με μεγάλη ταχύτητα, θα σας δίνουν πάντα λόγο για να συνεχίσετε χωρίς να είναι κάτι εξαιρετικό από πλευρά αφήγησης. Οι διάλογοι ακολουθούν το κλασσικό γκανγκστερικό ύφος, με άπειρα “γαλλικά” και πολλές εικαστικές ωμότητες, με τις περισσότερες εξ αυτών να καλύπτονται με το γνωστό από τις ειδήσεις “ψηφιδωτό”. Οι χαρακτήρες πείθουν απόλυτα ως πρώην κατάδικοι και αναπτύσσονται μέχρι κάποιο βαθμό, αλλά μην περιμένετε το βάθος του Assassin's Creed (σιγά το βάθος δηλαδή, οπότε καταλαβαίνετε). Σύντομο σε διάρκεια, αλλά περιεκτικό στη δράση του, άμα ξεκινήσετε με αυτό το mode, δεν θα σηκωθείτε πριν τελειώσετε.

Όταν βρέχει σφαίρες, η μόνη διέξοδος είναι το τρέξιμο

Το Arcade mode πρόκειται για ένα Fragile Alliance (διαβάστε παρακάτω) απέναντι στην A.I. και σας βάζει σε μια ομάδα ληστών που επιχειρούν να “ξαφρίσουν” μια τράπεζα, χωρίς να τους πιάσουν/σκοτώσουν οι αστυνομικοί. Έχετε 3 “ζωές” στην διάθεσή σας, ενώ κάθε “όργανο της τάξης” που σκοτώνετε σας δίνει ένα μικρό χρηματικό ποσό το οποίο προστίθεται στα λεφτά που κλέβετε. Αυτό το ποσό αυξάνεται ανάλογα με τον χρόνο που σας πήρε να εκτελέσετε την επιχείρηση και τον αριθμό των συντρόφων σας που βγήκαν σώοι, ενώ μειώνεται αν γίνετε προδότες, πυροβολήσετε “κατά λάθος” σύντροφό σας (χωρίς να τον σκοτώσετε) ή σκοτώσετε πολίτες.  Ανά πάσα στιγμή οποιοσδήποτε, ακόμα και εσείς, μπορείτε να προδώσετε τους συντρόφους σας και να πάρετε το χρηματικό έπαθλο για πάρτη σας ή να αποδράσετε με το βανάκι χωρίζοντας τα λεφτά 50-50 με τον οδηγό.  Στο τέλος κάθε γύρου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κάποια χρήματα για να βελτιώσετε το οπλοστάσιό σας, μέσα από μια μεγάλη συλλογή όπλων.

Αχτύπητο δίδυμο

Ξεκινώντας να παίζετε σε οποιοδήποτε από τα παραπάνω modes, θα παρατηρήσετε ότι το κλειδί του gameplay είναι το σύστημα κάλυψης. Η υγεία σας αναπληρώνεται με τον χρόνο, αλλά ξεχάστε τα ηρωικά “γιουργιαααα” πάνω  στους εχθρούς. Αν δεν προχωρήσετε προοδευτικά με συνεχή κάλυψη πίσω από εμπόδια που υπάρχουν διάσπαρτα στο επίπεδο, σύντομα θα αγναντεύετε τα ραπανάκια ανάποδα. Τόσο οι αντίπαλοι, όσο και οι σύμμαχοι πράττουν ακριβώς το ίδιο, με τους τελευταίους ευτυχώς να μην γίνονται εμπόδιο στις κινήσεις σας και να φεύγουν από την μέση όποτε περνάτε. Η A.I.  δεν παίρνει βραβείο ευφυίας, αλλά δεν τρώει και “κουτόχορτο”. Θα σας δυσκολέψει αρκετά, οι αντίπαλοι θα αλληλοκαλύπτονται και θα κάνουν reload πάντα γονατιστοί και κρυμμένοι. Αν τα βρείτε σκούρα, μπορείτε να ενεργοποιήσετε την επιλογή βοήθειας σκόπευσης (aiming assist) από το σχετικό μενού, αν και σε αυτήν την περίπτωση τα πράγματα γίνονται τόσο εύκολα, που ενδέχεται να τερματίσετε το παιχνίδι σε τρεις ώρες στο Hard επίπεδο δυσκολίας.

Ιδιαίτερη εντύπωση θα σας προξενήσει η περίπτωση στην οποία θα καλύπτεστε από την μια μεριά ενός μεγάλου αντικειμένου και ο εχθρός σας θα σας την “κάνει” από την άλλη, ερχόμενος ακριβώς από πίσω σας, χωρίς να τον πάρετε χαμπάρι. Ορισμένες φορές θα τους δείτε να τρέχουν γύρα από κάποιο εμπόδιο σαν να παίζουν γαϊτανάκι, ενώ κάποιες άλλες,  θα καλύπτονται από την λάθος πλευρά του εμποδίου, κάτι που θα σας φανεί αστείο, μέχρι...να συμβεί και σε σας. Το σύστημα κάλυψης έχει κάποια μικρά ελαττώματα, που μέσα στον πανικό της μάχης θα σας ταλαιπωρήσουν, αλλά αν είστε προσεκτικοί αυτό δεν θα συμβαίνει συχνά.

Ένα αρκετά "κάφρικο" τετ-α-τετ

Θα έχετε στην διάθεσή σας μεγάλο αριθμό όπλων, κάθε μεγέθους και βεληνεκούς. Όσο μικρότερο το όπλο τόσο καλύτερα σημαδεύετε και τόσο μικρότερη ζημιά κάνετε. Κοινώς, ένα handgun θα πετυχαίνετε περισσότερους αντιπάλους αλλά θα χρειάζονται περισσότερες ριπές, ενώ με ένα αυτόματο θα αστοχείτε αρκετά αλλά αν τους πετύχετε, θα πέφτουν κάτω με τη μια. Ατραξιόν του οπλοστασίου σας το shotgun και το μεγάλο machinegun. Οι αντίπαλοι θα πέφτουν σαν τραπουλόχαρτα. Τέλος, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε πυροσβεστήρες ή μπιτόνια με βενζίνη που υπάρχουν τριγύρω για να προξενήσετε όλεθρο στις τάξεις των μαφιόζων που θέλουν το τομάρι σας. Απλά τα πετάτε προς την μεριά τους, πυροβολάτε μια φορά και δεν ξανασχολείστε μαζί τους.

Σε γενικές γραμμές, αν έχετε ασχοληθεί και με το πρώτο Kane & Lynch, θα σας φανεί ότι ο χειρισμός αποτελεί μια βελτιωμένη έκδοση του. Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα, δίνοντας την εντύπωση ότι το δεύτερο μέρος κυκλοφόρησε για να σβήσει την πικρή γεύση που άφησε το πρώτο στον τομέα αυτό. Σαν η IO να ήθελε να βελτιώσει την αμαυρωμένη της υπόληψη προς το κοινό της, μετά τον βασανιστικά κακοφτιαγμένο χειρισμό του Dead Men.

Multiplayer

Ευτυχώς για την IO που το παιχνίδι έχει και multiplayer mode για να επεκτείνει λίγο την διάρκεια ενασχόλησής σας με αυτό. Διαλέγοντας ένα από τα 3 διαθέσιμα modes: Fragile Alliance, Undercover Cop και Cops & Robbers. Στο πρώτο καλείστε, όπως και στο Arcade mode, να κλέψετε μια τράπεζα όσο το δυνατόν γρηγορότερα γίνεται, ενώ μπορείτε να προδώσετε τους συντρόφους σας, αυξάνοντας τα κέρδη σας. Στο δεύτερο ένας τυχαίος παίχτης από την ομάδα αναλαμβάνει το ρόλο του ντετέκτιβ υπό κάλυψη, που πρέπει να μαζέψει όλη την υπόλοιπη ομάδα στην φυλακή, ενώ στο τρίτο όπως λέει και ο τίτλος, οι παίχτες χωρίζονται σε κλέφτες και αστυνόμους (6vs6) με τους πρώτους να πρέπει να ληστέψουν μια τράπεζα και τους δεύτερους να τους σταματήσουν. Σίγουρα θα σας προσφέρει μερικές ώρες gameplay παραπάνω, αλλά πέρα από το κομμάτι της “προδοσίας” δεν έχουμε κάποια σημαντική προσθήκη για το είδος. 

Αυτό συμβαίνει όταν σας πάρουν μερικές ξώφαλτσες σφαίρες...

Κάμερα-Φώτα-Πάμε

Αυτό που ξεχωρίζει στον Kane & Lynch 2, δεν είναι η ποιότητα των γραφικών του, αλλά ο συνολικός σχεδιασμός τους. Πολύ σκοτεινό, με τα εκτυφλωτικά φώτα των επιγραφών και του δρόμου να δημιουργούν έντονες τονικές αντιθέσεις. Ο σχεδιασμός των επιπέδων διακρίνεται από απαράμιλλη λεπτομέρεια, αφού είναι γεμάτα από αντικείμενα παντός είδους. Ότι μπορείτε να βρείτε σε ένα κατάστημα ή ένα σπίτι, εμφανίζεται και με το παραπάνω. Δοκιμάστε απλά να ρίξετε μια ματιά στα περιοδικά που θα βρείτε διάσπαρτα τριγύρω και θα καταλάβετε ακριβώς την παραπάνω φράση. Ορισμένα κομμάτια των επιπέδων καταστρέφονται, διαθέτοντας πολλά επίπεδα διάλυσης, αφού όσο τα πυροβολείτε τόσο εκείνα αποσυντίθενται.  Καιρό είχαμε να παρατηρήσουμε τόση λεπτομέρεια στους χώρους παρόμοιου τίτλου, αλλά από την άλλη αυτό μπορεί να είναι αλληλένδετο με τον μικρό αριθμό των επιπέδων. Εμφανώς οι προγραμματιστές δοκίμασαν την μέθοδο του λίγα και καλά.

Οι κεντρικοί χαρακτήρες είναι πολύ καλοί στον σχεδιασμό τους, ενώ αντίπαλοι και περαστικοί διακρίνονται για τις πολύ ομοιόμορφες κινήσεις τους, και τα ρεαλιστικότατα death animations. Σε κάποιες περιπτώσεις οι εχθροί σας θα “πετάγονται” από το ένα σημείο στο άλλο, ακριβώς όπως κάνουν οι παίχτες στο Pro όταν σε online match ο αντίπαλος έχει lag. Δεν παρατηρήθηκε συχνά το συγκεκριμένο bug, αλλά όσες φορές έγινε ήταν ενοχλητικό.

 Η κάμερα, που αποτελεί και την ιδιαιτερότητα του τίτλου στον εικαστικό τομέα, ενδέχεται να σας ταλαιπωρήσει ή/και κουράσει αρχικά. Η εικόνα μοιάζει με video στο internet, με έντονη ύπαρξη pixels και μη εστιασμένων πλάνων. Η κίνησή της θυμίζει video που έχει τραβήξει πιτσιρίκι στις διακοπές με την κάμερα του μπαμπά. Στα πλαίσια προφανώς, του όλου σχεδιασμού του παιχνιδιού, προσπάθησαν να προβάλλουν έναν ντοκιμαντερίστικο χαρακτήρα, αυξάνοντας τον ρεαλισμό των γεγονότων. Νιώθετε ότι ακολουθείτε διαρκώς τους δυο αντιήρωες, αναλαμβάνοντας ρόλο μάρτυρα στις πράξεις τους, ακριβώς όπως σε ένα ντοκιμαντέρ. Η συγκεκριμένη τεχνική πετυχαίνει τον σκοπό της και με το παραπάνω, χωρίς να σημαίνει ότι δεν πρόκειται να σας ζαλίσει παράλληλα, ιδιαίτερα όταν επιχειρήσετε να τρέξετε.

...και αυτό όταν οι σφαίρες γίνουν πλέον "κτήμα" σας

Ήχος

Συνεχίζοντας, στο ίδιο μοτίβο κινούνται και τα ηχητικά εφέ, που θυμίζουν ζωντανή μετάδοση ληστείας. Μουσική δεν υπάρχει ούτε στο μενού, εκτός από ορισμένα κομμάτια που ακούγονται σε μαγαζιά ή από ραδιόφωνα καθώς περνάτε δίπλα τους.  Τα όπλα ακούγονται εκκωφαντικά και στους κλειστούς χώρους κάνουν ηχώ. Οι φωνές είναι αρκετά αληθοφανείς με τους δυο κεντρικούς χαρακτήρες να κλέβουν την παράσταση. Οι ερμηνείες των ηθοποιών που τους υποδύθηκαν ήταν πολύ πειστικές και θα σας εντυπωσιάσουν στις σκηνές υψηλής έντασης. Οι εκρήξεις δημιουργούν χάος και “αισθάνεστε” την  καταστροφή που προξενείτε κάθε φορά που τινάζετε κάτι στον αέρα.

Στο τέλος ξυρίζουν... τους δυο γαμπρούς

Το Kane & Lynch 2: Dog Days δεν είναι κακό παιχνίδι. Αντίθετα είναι καλοφτιαγμένο, προσεγμένο σε σημείο λεπτομέρειας στα γραφικά του, ενώ το gameplay του “παίζεται” ευχάριστα σε σχέση με τον πρώτο τίτλο που ήταν “άπαιχτο” κυριολεκτικά. Δεν θα σας προσφέρει απίστευτη εμπειρία, αν και το multiplayer θα σας χαρίσει μερικές ώρες παραπάνω διασκέδασης. Σίγουρα το Co-op είναι ο βασικότερος λόγος για να ασχοληθείτε μαζί του, παίζοντας με τους φίλους σας ολόκληρο το -σύντομο- story mode παρέα. Το αν αξίζει η αγορά του είναι θέμα γούστου και... χρονικής περιόδου. Αν σας αρέσουν παιχνίδια του είδους, δώστε του λίγο χρόνο. Έτσι κι αλλιώς δεν κυκλοφορεί κάτι αντίστοιχο αυτή την στιγμή, οπότε ίσως και να αξίζει. Αν από την άλλη έχετε βάλει κάποια μελλοντική κυκλοφορία στο μάτι, προτιμήστε εκείνη καθώς ο συγκεκριμένος τίτλος δεν πρόκειται να σας απασχολήσει για πάνω από μια εβδομάδα.

Θετικά
-Έντονη δράση
-Λεπτομερείς χώροι
-Online Co-Op

Αρνητικά
-Πολύ μικρή διάρκεια
-Μερικά ενοχλητικά bugs στο χειρισμό
-Σκαμπανεβάσματα στην Α.Ι.

Βαθμολογία- 7,3
Γραφικά- 8,5
Ήχος- 7,8
Gameplay- 7,7
Σενάριο- 7,1
Αντοχή- 6,3